excōgĭtor - Diatesi passiva

(excōgĭto, excōgĭtas, excogitavi, excogitatum, excōgĭtāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
excōgĭtor
II sing.
excōgĭtāris, excōgĭtāre
III sing.
excōgĭtātur
I plur.
excōgĭtāmur
II plur.
excōgĭtamĭni
III plur.
excōgĭtantur
IMPERFETTO
I sing.
excōgĭtābar
II sing.
excōgĭtabāris, excōgĭtabāre
III sing.
excōgĭtabātur
I plur.
excōgĭtabāmur
II plur.
excōgĭtabamĭni
III plur.
excōgĭtabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
excōgĭtābor
II sing.
excōgĭtabĕris, excōgĭtabĕre
III sing.
excōgĭtabĭtur
I plur.
excōgĭtabĭmur
II plur.
excōgĭtabimĭni
III plur.
excōgĭtabuntur
PERFETTO
I sing.
excogitatus, –a, –um sum
II sing.
excogitatus, –a, –um es
III sing.
excogitatus, –a, –um est
I plur.
excogitati, –ae, –a sumus
II plur.
excogitati, –ae, –a estis
III plur.
excogitati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
excogitatus, –a, –um eram
II sing.
excogitatus, –a, –um eras
III sing.
excogitatus, –a, –um erat
I plur.
excogitati, –ae, –a eramus
II plur.
excogitati, –ae, –a eratis
III plur.
excogitati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
excogitatus, –a, –um ero
II sing.
excogitatus, –a, –um eris
III sing.
excogitatus, –a, –um erit
I plur.
excogitati, –ae, –a erimus
II plur.
excogitati, –ae, –a eritis
III plur.
excogitati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
excōgĭter
II sing.
excōgĭtēris, excōgĭtēre
III sing.
excōgĭtētur
I plur.
excōgĭtēmur
II plur.
excōgĭtemĭni
III plur.
excōgĭtentur
IMPERFETTO
I sing.
excōgĭtārer
II sing.
excōgĭtarēris, excōgĭtarēre
III sing.
excōgĭtarētur
I plur.
excōgĭtarēmur
II plur.
excōgĭtaremĭni
III plur.
excōgĭtarentur
PERFETTO
I sing.
excogitatus, –a, –um sim
II sing.
excogitatus, –a, –um sis
III sing.
excogitatus, –a, –um sit
I plur.
excogitati, –ae, –a simus
II plur.
excogitati, –ae, –a sitis
III plur.
excogitati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
excogitatus, –a, –um essem
II sing.
excogitatus, –a, –um esses
III sing.
excogitatus, –a, –um esset
I plur.
excogitati, –ae, –a essemus
II plur.
excogitati, –ae, –a essetis
III plur.
excogitati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
excōgĭtāre
II plur.
excōgĭtamĭni
FUTURO
II sing.
excōgĭtātor
III sing.
excōgĭtātor
II plur.
III plur.
excōgĭtantor
PARTICIPIO
PERFETTO
excogitatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
excōgĭtāri
PERFETTO
Singolare:
excogitatus, –a, –um esse
Plurale:
excogitati, –ae, –a esse
FUTURO
excogitatum esse
GERUNDIVO
excōgĭtandus, –a, –um
SUPINO
excogitatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:EXCOGITOR100}}