excōgĭtor - Diatesi passiva
(excōgĭto, excōgĭtas, excogitavi, excogitatum, excōgĭtāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
excōgĭtor
II sing.
excōgĭtāris, excōgĭtāre
III sing.
excōgĭtātur
I plur.
excōgĭtāmur
II plur.
excōgĭtamĭni
III plur.
excōgĭtantur
IMPERFETTO
I sing.
excōgĭtābar
II sing.
excōgĭtabāris, excōgĭtabāre
III sing.
excōgĭtabātur
I plur.
excōgĭtabāmur
II plur.
excōgĭtabamĭni
III plur.
excōgĭtabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
excōgĭtābor
II sing.
excōgĭtabĕris, excōgĭtabĕre
III sing.
excōgĭtabĭtur
I plur.
excōgĭtabĭmur
II plur.
excōgĭtabimĭni
III plur.
excōgĭtabuntur
PERFETTO
I sing.
excogitatus, –a, –um sum
II sing.
excogitatus, –a, –um es
III sing.
excogitatus, –a, –um est
I plur.
excogitati, –ae, –a sumus
II plur.
excogitati, –ae, –a estis
III plur.
excogitati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
excogitatus, –a, –um eram
II sing.
excogitatus, –a, –um eras
III sing.
excogitatus, –a, –um erat
I plur.
excogitati, –ae, –a eramus
II plur.
excogitati, –ae, –a eratis
III plur.
excogitati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
excogitatus, –a, –um ero
II sing.
excogitatus, –a, –um eris
III sing.
excogitatus, –a, –um erit
I plur.
excogitati, –ae, –a erimus
II plur.
excogitati, –ae, –a eritis
III plur.
excogitati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
excōgĭter
II sing.
excōgĭtēris, excōgĭtēre
III sing.
excōgĭtētur
I plur.
excōgĭtēmur
II plur.
excōgĭtemĭni
III plur.
excōgĭtentur
IMPERFETTO
I sing.
excōgĭtārer
II sing.
excōgĭtarēris, excōgĭtarēre
III sing.
excōgĭtarētur
I plur.
excōgĭtarēmur
II plur.
excōgĭtaremĭni
III plur.
excōgĭtarentur
PERFETTO
I sing.
excogitatus, –a, –um sim
II sing.
excogitatus, –a, –um sis
III sing.
excogitatus, –a, –um sit
I plur.
excogitati, –ae, –a simus
II plur.
excogitati, –ae, –a sitis
III plur.
excogitati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
excogitatus, –a, –um essem
II sing.
excogitatus, –a, –um esses
III sing.
excogitatus, –a, –um esset
I plur.
excogitati, –ae, –a essemus
II plur.
excogitati, –ae, –a essetis
III plur.
excogitati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
excōgĭtāre
II plur.
excōgĭtamĭni
FUTURO
II sing.
excōgĭtātor
III sing.
excōgĭtātor
II plur.
–
III plur.
excōgĭtantor
PARTICIPIO
PERFETTO
excogitatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
excōgĭtāri
PERFETTO
Singolare:
excogitatus, –a, –um esse
Plurale:
excogitati, –ae, –a esse
FUTURO
excogitatum esse
GERUNDIVO
excōgĭtandus, –a, –um
SUPINO
excogitatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
excōgĭtor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android