excōgĭto - Diatesi attiva
(excōgĭto, excōgĭtas, excogitavi, excogitatum, excōgĭtāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
excōgĭto
II sing.
excōgĭtas
III sing.
excōgĭtat
I plur.
excōgĭtāmus
II plur.
excōgĭtātis
III plur.
excōgĭtant
IMPERFETTO
I sing.
excōgĭtābam
II sing.
excōgĭtābas
III sing.
excōgĭtābat
I plur.
excōgĭtabāmus
II plur.
excōgĭtabātis
III plur.
excōgĭtābant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
excōgĭtābo
II sing.
excōgĭtābis
III sing.
excōgĭtābit
I plur.
excōgĭtabĭmus
II plur.
excōgĭtabĭtis
III plur.
excōgĭtābunt
PERFETTO
I sing.
excogitavi
II sing.
excogitavisti
III sing.
excogitavit
I plur.
excogitavĭmus
II plur.
excogitavistis
III plur.
excogitavērunt, excogitavēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
excogitavĕram
II sing.
excogitavĕras
III sing.
excogitavĕrat
I plur.
excogitaverāmus
II plur.
excogitaverātis
III plur.
excogitavĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
excogitavĕro
II sing.
excogitavĕris
III sing.
excogitavĕrit
I plur.
excogitaverĭmus
II plur.
excogitaverĭtis
III plur.
excogitavĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
excōgĭtem
II sing.
excōgĭtes
III sing.
excōgĭtet
I plur.
excōgĭtēmus
II plur.
excōgĭtētis
III plur.
excōgĭtent
IMPERFETTO
I sing.
excōgĭtārem
II sing.
excōgĭtāres
III sing.
excōgĭtāret
I plur.
excōgĭtarēmus
II plur.
excōgĭtarētis
III plur.
excōgĭtārent
PERFETTO
I sing.
excogitavĕrim
II sing.
excogitavĕris
III sing.
excogitavĕrit
I plur.
excogitaverĭmus
II plur.
excogitaverĭtis
III plur.
excogitavĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
excogitavissem
II sing.
excogitavisses
III sing.
excogitavisset
I plur.
excogitavissēmus
II plur.
excogitavissētis
III plur.
excogitavissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
excōgĭta
II plur.
excōgĭtāte
FUTURO
II sing.
excōgĭtāto
III sing.
excōgĭtāto
II plur.
excōgĭtatōte
III plur.
excōgĭtanto
PARTICIPIO
PRESENTE
excōgĭtans, –antis
FUTURO
excogitatūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
excōgĭtāre
PERFETTO
excogitavisse
FUTURO
Singolare:
excogitatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
excogitatūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
excōgĭtandi
Dativo:
excōgĭtando
Accusativo:
ad excōgĭtandum
Ablativo:
excōgĭtando
SUPINO
excogitatum
Vedi la forma passiva di questo lemma
excōgĭto v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android