ērŭdĭor - Diatesi passiva
(ērŭdĭo, ērŭdis, erudii, eruditum, ērŭdīre)verbo transitivo IV coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
ērŭdĭor
II sing.
ērŭdīris, ērŭdīre
III sing.
ērŭdītur
I plur.
ērŭdīmur
II plur.
ērŭdimĭni
III plur.
ērŭdiuntur
IMPERFETTO
I sing.
ērŭdiēbar
II sing.
ērŭdiebāris, ērŭdiebāre
III sing.
ērŭdiebātur
I plur.
ērŭdiebāmur
II plur.
ērŭdiebamĭni
III plur.
ērŭdiebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
ērŭdĭar
II sing.
ērŭdiēris, ērŭdiēre
III sing.
ērŭdiētur
I plur.
ērŭdiēmur
II plur.
ērŭdiemĭni
III plur.
ērŭdientur
PERFETTO
I sing.
eruditus, –a, –um sum
II sing.
eruditus, –a, –um es
III sing.
eruditus, –a, –um est
I plur.
eruditi, –ae, –a sumus
II plur.
eruditi, –ae, –a estis
III plur.
eruditi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
eruditus, –a, –um eram
II sing.
eruditus, –a, –um eras
III sing.
eruditus, –a, –um erat
I plur.
eruditi, –ae, –a eramus
II plur.
eruditi, –ae, –a eratis
III plur.
eruditi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
eruditus, –a, –um ero
II sing.
eruditus, –a, –um eris
III sing.
eruditus, –a, –um erit
I plur.
eruditi, –ae, –a erimus
II plur.
eruditi, –ae, –a eritis
III plur.
eruditi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
ērŭdĭar
II sing.
ērŭdiāris, ērŭdiāre
III sing.
ērŭdiātur
I plur.
ērŭdiāmur
II plur.
ērŭdiamĭni
III plur.
ērŭdiantur
IMPERFETTO
I sing.
ērŭdīrer
II sing.
ērŭdirēris, erudiirēre
III sing.
ērŭdirētur
I plur.
ērŭdirēmur
II plur.
ērŭdirēmini
III plur.
ērŭdirentur
PERFETTO
I sing.
eruditus, –a, –um sim
II sing.
eruditus, –a, –um sis
III sing.
eruditus, –a, –um sit
I plur.
eruditi, –ae, –a simus
II plur.
eruditi, –ae, –a sitis
III plur.
eruditi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
eruditus, –a, –um essem
II sing.
eruditus, –a, –um esses
III sing.
eruditus, –a, –um esset
I plur.
eruditi, –ae, –a essemus
II plur.
eruditi, –ae, –a essetis
III plur.
eruditi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
ērŭdīre
II plur.
ērŭdimĭni
FUTURO
II sing.
ērŭdītor
III sing.
ērŭdītor
II plur.
–
III plur.
ērŭdiuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
eruditus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
ērŭdīri
PERFETTO
Singolare:
eruditus, –a, –um esse
Plurale:
eruditi, –ae, –a esse
FUTURO
eruditum esse
GERUNDIVO
ērŭdiendus, –a, –um
SUPINO
eruditu
Vedi la forma attiva di questo lemma
ērŭdĭor v. tr. IV coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android