ēnītor - Diatesi attiva
(ēnītor, ēnītĕris, enisus sum, ēnīti)verbo transitivo e intransitivo deponente III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
ēnītor
II sing.
ēnītĕris, ēnītĕre
III sing.
ēnītĭtur
I plur.
ēnītĭmur
II plur.
ēnītimĭni
III plur.
ēnītuntur
IMPERFETTO
I sing.
ēnītēbar
II sing.
ēnītebāris, ēnītebāre
III sing.
ēnītebātur
I plur.
ēnītebāmur
II plur.
ēnītebamĭni
III plur.
ēnītebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
ēnītar
II sing.
ēnītēris, ēnītēre
III sing.
ēnītētur
I plur.
ēnītēmur
II plur.
ēnītemĭni
III plur.
ēnītentur
PERFETTO
I sing.
enisus o enixus, –a, –um sum
II sing.
enisus o enixus, –a, –um es
III sing.
enisus o enixus, –a, –um est
I plur.
enisi o enixi, –ae, –a sumus
II plur.
enisi o enixi, –ae, –a estis
III plur.
enisi o enixi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
enisus o enixus, –a, –um eram
II sing.
enisus o enixus, –a, –um eras
III sing.
enisus o enixus, –a, –um erat
I plur.
enisi o enixi, –ae, –a eramus
II plur.
enisi o enixi, –ae, –a eratis
III plur.
enisi o enixi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
enisus o enixus, –a, –um ero
II sing.
enisus o enixus, –a, –um eris
III sing.
enisus o enixus, –a, –um erit
I plur.
enisi o enixi, –ae, –a erimus
II plur.
enisi o enixi, –ae, –a eritis
III plur.
enisi o enixi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
ēnītar
II sing.
ēnītāris, ēnītāre
III sing.
ēnītātur
I plur.
ēnītāmur
II plur.
ēnītamĭni
III plur.
ēnītantur
IMPERFETTO
I sing.
ēnītĕrer
II sing.
ēnīterēris, ēnīterēre
III sing.
ēnīterētur
I plur.
ēnīterēmur
II plur.
ēnīteremĭni
III plur.
ēnīterentur
PERFETTO
I sing.
enisus o enixus, –a, –um sim
II sing.
enisus o enixus, –a, –um sis
III sing.
enisus o enixus, –a, –um sit
I plur.
enisi o enixi, –ae, –a simus
II plur.
enisi o enixi, –ae, –a sitis
III plur.
enisi o enixi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
enisus o enixus, –a, –um essem
II sing.
enisus o enixus, –a, –um esses
III sing.
enisus o enixus, –a, –um esset
I plur.
enisi o enixi, –ae, –a essemus
II plur.
enisi o enixi, –ae, –a essetis
III plur.
enisi o enixi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
ēnītĕre
II plur.
ēnītĭmini
FUTURO
II sing.
ēnītĭtor
III sing.
ēnītĭtor
II plur.
–
III plur.
ēnītuntor
INFINITO
PRESENTE
ēnīti
PERFETTO
Singolare:
enisus o enixus, –a, –um esse
Plurale:
enisi o enixi, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
enisūrūm o enixūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
enisūros o enixūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
ēnītens, –entis
FUTURO
enisūrūs o enixūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
enisum o enixum
Passivo:
enisu o enisu
GERUNDIO
Genitivo:
ēnītendi
Dativo:
ēnītendo
Accusativo:
ēnītendum
Ablativo:
ēnītendo
GERUNDIVO
ēnītendus, –a, –um
ēnītor v. tr. e intr. dep. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android