ēnĕcor - Diatesi passiva
(ēnĕco, ēnĕcasenecavi, ēnĕcāre, enectum)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
ēnĕcor
II sing.
ēnĕcāris, ēnĕcāre
III sing.
ēnĕcātur
I plur.
ēnĕcāmur
II plur.
ēnĕcamĭni
III plur.
ēnĕcantur
IMPERFETTO
I sing.
ēnĕcābar
II sing.
ēnĕcabāris, ēnĕcabāre
III sing.
ēnĕcabātur
I plur.
ēnĕcabāmur
II plur.
ēnĕcabamĭni
III plur.
ēnĕcabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
ēnĕcābor
II sing.
ēnĕcabĕris, ēnĕcabĕre
III sing.
ēnĕcabĭtur
I plur.
ēnĕcabĭmur
II plur.
ēnĕcabimĭni
III plur.
ēnĕcabuntur
PERFETTO
I sing.
enectus o enecatus, –a, –um sum
II sing.
enectus o enecatus, –a, –um es
III sing.
enectus o enecatus, –a, –um est
I plur.
enecti o enecati, –ae, –a sumus
II plur.
enecti o enecati, –ae, –a estis
III plur.
enecti o enecati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
enectus o enecatus, –a, –um eram
II sing.
enectus o enecatus, –a, –um eras
III sing.
enectus o enecatus, –a, –um erat
I plur.
enecti o enecati, –ae, –a eramus
II plur.
enecti o enecati, –ae, –a eratis
III plur.
enecti o enecati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
enectus o enecatus, –a, –um ero
II sing.
enectus o enecatus, –a, –um eris
III sing.
enectus o enecatus, –a, –um erit
I plur.
enecti o enecati, –ae, –a erimus
II plur.
enecti o enecati, –ae, –a eritis
III plur.
enecti o enecati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
ēnĕcer
II sing.
ēnĕcēris, ēnĕcēre
III sing.
ēnĕcētur
I plur.
ēnĕcēmur
II plur.
ēnĕcemĭni
III plur.
ēnĕcentur
IMPERFETTO
I sing.
ēnĕcārer
II sing.
ēnĕcarēris, ēnĕcarēre
III sing.
ēnĕcarētur
I plur.
ēnĕcarēmur
II plur.
ēnĕcaremĭni
III plur.
ēnĕcarentur
PERFETTO
I sing.
enectus o enecatus, –a, –um sim
II sing.
enectus o enecatus, –a, –um sis
III sing.
enectus o enecatus, –a, –um sit
I plur.
enecti o enecati, –ae, –a simus
II plur.
enecti o enecati, –ae, –a sitis
III plur.
enecti o enecati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
enectus o enecatus, –a, –um essem
II sing.
enectus o enecatus, –a, –um esses
III sing.
enectus o enecatus, –a, –um esset
I plur.
enecti o enecati, –ae, –a essemus
II plur.
enecti o enecati, –ae, –a essetis
III plur.
enecti o enecati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
ēnĕcāre
II plur.
ēnĕcamĭni
FUTURO
II sing.
ēnĕcātor
III sing.
ēnĕcātor
II plur.
–
III plur.
ēnĕcantor
PARTICIPIO
PERFETTO
enectus o enecatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
ēnĕcāri
PERFETTO
Singolare:
enectus o enecatus, –a, –um esse
Plurale:
enecti o enecati, –ae, –a esse
FUTURO
enectum esse o enecatum esse
GERUNDIVO
ēnĕcandus, –a, –um
SUPINO
enectu o enecatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
ēnĕcor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android