Declinatore / Coniugatore Latino
PRESENTE |
I sing. | ēnĕco |
II sing. | ēnĕcas |
III sing. | ēnĕcat |
I plur. | ēnĕcāmus |
II plur. | ēnĕcātis |
III plur. | ēnĕcant |
IMPERFETTO |
I sing. | ēnĕcābam |
II sing. | ēnĕcābas |
III sing. | ēnĕcābat |
I plur. | ēnĕcabāmus |
II plur. | ēnĕcabātis |
III plur. | ēnĕcābant |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | ēnĕcābo |
II sing. | ēnĕcābis |
III sing. | ēnĕcābit |
I plur. | ēnĕcabĭmus |
II plur. | ēnĕcabĭtis |
III plur. | ēnĕcābunt |
PERFETTO |
I sing. | enecavi o enecui |
II sing. | enecavisti o enecuisti |
III sing. | enecavit o enecuit |
I plur. | enecavĭmus o enecuĭmus |
II plur. | enecavistis o enecuistis |
III plur. | enecavērunt o enecuērunt, ēre |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | enecavĕram o enecuĕram |
II sing. | enecavĕras o enecuĕras |
III sing. | enecavĕrat o enecuĕrat |
I plur. | enecaverāmus o enecuerāmus |
II plur. | enecaverātis o enecuerātis |
III plur. | enecavĕrant o enecuĕrant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | enecavĕro o enecuĕro |
II sing. | enecavĕris o enecuĕris |
III sing. | enecavĕrit o enecuĕrit |
I plur. | enecaverĭmus o enecuerĭmus |
II plur. | enecaverĭtis o enecuerĭtis |
III plur. | enecavĕrint o enecuĕrint |
PRESENTE |
I sing. | ēnĕcem |
II sing. | ēnĕces |
III sing. | ēnĕcet |
I plur. | ēnĕcēmus |
II plur. | ēnĕcētis |
III plur. | ēnĕcent |
IMPERFETTO |
I sing. | ēnĕcārem |
II sing. | ēnĕcāres |
III sing. | ēnĕcāret |
I plur. | ēnĕcarēmus |
II plur. | ēnĕcarētis |
III plur. | ēnĕcārent |
PERFETTO |
I sing. | enecavĕrim o enecuĕrim |
II sing. | enecavĕris o enecuĕris |
III sing. | enecavĕrit o enecuĕrit |
I plur. | enecaverĭmus o enecuerĭmus |
II plur. | enecaverĭtis o enecuerĭtis |
III plur. | enecavĕrint o enecuĕrint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | enecavissem o enecuissem |
II sing. | enecavisses o enecuisses |
III sing. | enecavisset o enecuisset |
I plur. | enecavissēmus o enecuissēmus |
II plur. | enecavissētis o enecuissētis |
III plur. | enecavissent o enecuissent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | ēnĕca |
II plur. | ēnĕcāte |
FUTURO |
II sing. | ēnĕcāto |
III sing. | ēnĕcāto |
II plur. | ēnĕcatōte |
III plur. | ēnĕcanto |
|
PARTICIPIO |
PRESENTE |
ēnĕcans, –antis |
FUTURO |
enectūrūs o enecatūrūs, –a, –ūm |
INFINITO |
PRESENTE |
ēnĕcāre |
PERFETTO |
enecavisse o enecuisse |
FUTURO |
Singolare: | enectūrūm o enecatūrūm, –am, –ūm esse |
Plurale: | enectūros o enecatūros, –as, –a esse |
GERUNDIO |
Genitivo: | ēnĕcandi |
Dativo: | ēnĕcando |
Accusativo: | ad ēnĕcandum |
Ablativo: | ēnĕcando |
SUPINO |
enectum o enecatum |
Vedi la forma passiva di questo lemma
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ENECO100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|