effercĭor - Diatesi passiva

(effercĭo, effercis, effertum, effercīre)

verbo transitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
effercĭor
II sing.
effercīris, effercīre
III sing.
effercītur
I plur.
effercīmur
II plur.
effercimĭni
III plur.
efferciuntur
IMPERFETTO
I sing.
efferciēbar
II sing.
efferciebāris, efferciebāre
III sing.
efferciebātur
I plur.
efferciebāmur
II plur.
efferciebamĭni
III plur.
efferciebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
effercĭar
II sing.
efferciēris, efferciēre
III sing.
efferciētur
I plur.
efferciēmur
II plur.
efferciemĭni
III plur.
effercientur
PERFETTO
I sing.
effertus, –a, –um sum
II sing.
effertus, –a, –um es
III sing.
effertus, –a, –um est
I plur.
efferti, –ae, –a sumus
II plur.
efferti, –ae, –a estis
III plur.
efferti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
effertus, –a, –um eram
II sing.
effertus, –a, –um eras
III sing.
effertus, –a, –um erat
I plur.
efferti, –ae, –a eramus
II plur.
efferti, –ae, –a eratis
III plur.
efferti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
effertus, –a, –um ero
II sing.
effertus, –a, –um eris
III sing.
effertus, –a, –um erit
I plur.
efferti, –ae, –a erimus
II plur.
efferti, –ae, –a eritis
III plur.
efferti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
effercĭar
II sing.
efferciāris, efferciāre
III sing.
efferciātur
I plur.
efferciāmur
II plur.
efferciamĭni
III plur.
efferciantur
IMPERFETTO
I sing.
effercīrer
II sing.
effercirēris, effercirēre
III sing.
effercirētur
I plur.
effercirēmur
II plur.
effercirēmini
III plur.
effercirentur
PERFETTO
I sing.
effertus, –a, –um sim
II sing.
effertus, –a, –um sis
III sing.
effertus, –a, –um sit
I plur.
efferti, –ae, –a simus
II plur.
efferti, –ae, –a sitis
III plur.
efferti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
effertus, –a, –um essem
II sing.
effertus, –a, –um esses
III sing.
effertus, –a, –um esset
I plur.
efferti, –ae, –a essemus
II plur.
efferti, –ae, –a essetis
III plur.
efferti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
effercīre
II plur.
effercimĭni
FUTURO
II sing.
effercītor
III sing.
effercītor
II plur.
III plur.
efferciuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
effertus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
effercīri
PERFETTO
Singolare:
effertus, –a, –um esse
Plurale:
efferti, –ae, –a esse
FUTURO
effertum esse
GERUNDIVO
efferciendus, –a, –um
SUPINO
effertu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:EFFERCIOR100}}
---CACHE---