dīvolgor - Diatesi passiva

(dīvolgo, dīvolgas, divolgavi, divolgatum, dīvolgāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dīvolgor
II sing.
dīvolgāris, dīvolgāre
III sing.
dīvolgātur
I plur.
dīvolgāmur
II plur.
dīvolgamĭni
III plur.
dīvolgantur
IMPERFETTO
I sing.
dīvolgābar
II sing.
dīvolgabāris, dīvolgabāre
III sing.
dīvolgabātur
I plur.
dīvolgabāmur
II plur.
dīvolgabamĭni
III plur.
dīvolgabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dīvolgābor
II sing.
dīvolgabĕris, dīvolgabĕre
III sing.
dīvolgabĭtur
I plur.
dīvolgabĭmur
II plur.
dīvolgabimĭni
III plur.
dīvolgabuntur
PERFETTO
I sing.
divolgatus, –a, –um sum
II sing.
divolgatus, –a, –um es
III sing.
divolgatus, –a, –um est
I plur.
divolgati, –ae, –a sumus
II plur.
divolgati, –ae, –a estis
III plur.
divolgati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
divolgatus, –a, –um eram
II sing.
divolgatus, –a, –um eras
III sing.
divolgatus, –a, –um erat
I plur.
divolgati, –ae, –a eramus
II plur.
divolgati, –ae, –a eratis
III plur.
divolgati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
divolgatus, –a, –um ero
II sing.
divolgatus, –a, –um eris
III sing.
divolgatus, –a, –um erit
I plur.
divolgati, –ae, –a erimus
II plur.
divolgati, –ae, –a eritis
III plur.
divolgati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dīvolger
II sing.
dīvolgēris, dīvolgēre
III sing.
dīvolgētur
I plur.
dīvolgēmur
II plur.
dīvolgemĭni
III plur.
dīvolgentur
IMPERFETTO
I sing.
dīvolgārer
II sing.
dīvolgarēris, dīvolgarēre
III sing.
dīvolgarētur
I plur.
dīvolgarēmur
II plur.
dīvolgaremĭni
III plur.
dīvolgarentur
PERFETTO
I sing.
divolgatus, –a, –um sim
II sing.
divolgatus, –a, –um sis
III sing.
divolgatus, –a, –um sit
I plur.
divolgati, –ae, –a simus
II plur.
divolgati, –ae, –a sitis
III plur.
divolgati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
divolgatus, –a, –um essem
II sing.
divolgatus, –a, –um esses
III sing.
divolgatus, –a, –um esset
I plur.
divolgati, –ae, –a essemus
II plur.
divolgati, –ae, –a essetis
III plur.
divolgati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dīvolgāre
II plur.
dīvolgamĭni
FUTURO
II sing.
dīvolgātor
III sing.
dīvolgātor
II plur.
III plur.
dīvolgantor
PARTICIPIO
PERFETTO
divolgatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dīvolgāri
PERFETTO
Singolare:
divolgatus, –a, –um esse
Plurale:
divolgati, –ae, –a esse
FUTURO
divolgatum esse
GERUNDIVO
dīvolgandus, –a, –um
SUPINO
divolgatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:DIVOLGOR100}}