Donazione

divolgatūrūs


aggettivo participio futuro

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
divolgaturus
Gen.
divolgaturi
Dat.
divolgaturo
Acc.
divolgaturum
Abl.
divolgature
Voc.
divolgaturo
PLURALE
Nom.
divolgaturi
Gen.
divolgatorum
Dat.
divolgaturis
Acc.
divolgaturos
Abl.
divolgaturi
Voc.
divolgaturis
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
divolgatura
Gen.
divolgaturae
Dat.
divolgaturae
Acc.
divolgaturam
Abl.
divolgatura
Voc.
divolgatura
PLURALE
Nom.
divolgaturae
Gen.
divolgaturarum
Dat.
divolgaturis
Acc.
divolgaturas
Abl.
divolgaturae
Voc.
divolgaturis
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
divolgaturum
Gen.
divolgaturi
Dat.
divolgaturo
Acc.
divolgaturum
Abl.
divolgaturum
Voc.
divolgaturo
PLURALE
Nom.
divolgatura
Gen.
divolgaturorum
Dat.
divolgaturis
Acc.
divolgatura
Abl.
divolgatura
Voc.
divolgaturis

‹ dīvolgans
divolgatus ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
dīvĭtĭae sost. femm. pl. I decl.
dīvĭto v. tr. I coniug.
dīvĭtor v. tr. I coniug.
Dīvŏdūrum Sost. nt. II decl.
dīvolgans agg. part. pres. II cl.
divolgatūrūs agg. part. fut.
divolgatus agg. part. perf. I cl.
divolgatus agg. inf. perf.
dīvolgo v. tr. I coniug.
dīvolgor v. tr. I coniug.
dīvolvens agg. part. pres. II cl.
dīvolvo v. tr. III coniug.
dīvolvor v. tr. III coniug.
dīvorsē avv.
dīvorsĭcŏlŏr agg. II cl.
divorsūrūs agg. part. fut.
dīvorsus agg. part. perf. I cl.
dīvortens agg. part. pres. II cl.
dīvortĭum Sost. nt. II decl.
dīvorto v. intr. III coniug.
{{ID:DIVOLGATURUS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android