dīventĭlor - Diatesi passiva

(dīventĭlo, dīventĭlas, diventilatum, dīventĭlāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dīventĭlor
II sing.
dīventĭlāris, dīventĭlāre
III sing.
dīventĭlātur
I plur.
dīventĭlāmur
II plur.
dīventĭlamĭni
III plur.
dīventĭlantur
IMPERFETTO
I sing.
dīventĭlābar
II sing.
dīventĭlabāris, dīventĭlabāre
III sing.
dīventĭlabātur
I plur.
dīventĭlabāmur
II plur.
dīventĭlabamĭni
III plur.
dīventĭlabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dīventĭlābor
II sing.
dīventĭlabĕris, dīventĭlabĕre
III sing.
dīventĭlabĭtur
I plur.
dīventĭlabĭmur
II plur.
dīventĭlabimĭni
III plur.
dīventĭlabuntur
PERFETTO
I sing.
diventilatus, –a, –um sum
II sing.
diventilatus, –a, –um es
III sing.
diventilatus, –a, –um est
I plur.
diventilati, –ae, –a sumus
II plur.
diventilati, –ae, –a estis
III plur.
diventilati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
diventilatus, –a, –um eram
II sing.
diventilatus, –a, –um eras
III sing.
diventilatus, –a, –um erat
I plur.
diventilati, –ae, –a eramus
II plur.
diventilati, –ae, –a eratis
III plur.
diventilati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
diventilatus, –a, –um ero
II sing.
diventilatus, –a, –um eris
III sing.
diventilatus, –a, –um erit
I plur.
diventilati, –ae, –a erimus
II plur.
diventilati, –ae, –a eritis
III plur.
diventilati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dīventĭler
II sing.
dīventĭlēris, dīventĭlēre
III sing.
dīventĭlētur
I plur.
dīventĭlēmur
II plur.
dīventĭlemĭni
III plur.
dīventĭlentur
IMPERFETTO
I sing.
dīventĭlārer
II sing.
dīventĭlarēris, dīventĭlarēre
III sing.
dīventĭlarētur
I plur.
dīventĭlarēmur
II plur.
dīventĭlaremĭni
III plur.
dīventĭlarentur
PERFETTO
I sing.
diventilatus, –a, –um sim
II sing.
diventilatus, –a, –um sis
III sing.
diventilatus, –a, –um sit
I plur.
diventilati, –ae, –a simus
II plur.
diventilati, –ae, –a sitis
III plur.
diventilati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
diventilatus, –a, –um essem
II sing.
diventilatus, –a, –um esses
III sing.
diventilatus, –a, –um esset
I plur.
diventilati, –ae, –a essemus
II plur.
diventilati, –ae, –a essetis
III plur.
diventilati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dīventĭlāre
II plur.
dīventĭlamĭni
FUTURO
II sing.
dīventĭlātor
III sing.
dīventĭlātor
II plur.
III plur.
dīventĭlantor
PARTICIPIO
PERFETTO
diventilatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dīventĭlāri
PERFETTO
Singolare:
diventilatus, –a, –um esse
Plurale:
diventilati, –ae, –a esse
FUTURO
diventilatum esse
GERUNDIVO
dīventĭlandus, –a, –um
SUPINO
diventilatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:DIVENTILOR100}}