dīverbĕror - Diatesi passiva

(dīverbĕro, dīverbĕras, diverberavi, diverberatum, dīverbĕrāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dīverbĕror
II sing.
dīverbĕrāris, dīverbĕrāre
III sing.
dīverbĕrātur
I plur.
dīverbĕrāmur
II plur.
dīverbĕramĭni
III plur.
dīverbĕrantur
IMPERFETTO
I sing.
dīverbĕrābar
II sing.
dīverbĕrabāris, dīverbĕrabāre
III sing.
dīverbĕrabātur
I plur.
dīverbĕrabāmur
II plur.
dīverbĕrabamĭni
III plur.
dīverbĕrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dīverbĕrābor
II sing.
dīverbĕrabĕris, dīverbĕrabĕre
III sing.
dīverbĕrabĭtur
I plur.
dīverbĕrabĭmur
II plur.
dīverbĕrabimĭni
III plur.
dīverbĕrabuntur
PERFETTO
I sing.
diverberatus, –a, –um sum
II sing.
diverberatus, –a, –um es
III sing.
diverberatus, –a, –um est
I plur.
diverberati, –ae, –a sumus
II plur.
diverberati, –ae, –a estis
III plur.
diverberati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
diverberatus, –a, –um eram
II sing.
diverberatus, –a, –um eras
III sing.
diverberatus, –a, –um erat
I plur.
diverberati, –ae, –a eramus
II plur.
diverberati, –ae, –a eratis
III plur.
diverberati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
diverberatus, –a, –um ero
II sing.
diverberatus, –a, –um eris
III sing.
diverberatus, –a, –um erit
I plur.
diverberati, –ae, –a erimus
II plur.
diverberati, –ae, –a eritis
III plur.
diverberati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dīverbĕrer
II sing.
dīverbĕrēris, dīverbĕrēre
III sing.
dīverbĕrētur
I plur.
dīverbĕrēmur
II plur.
dīverbĕremĭni
III plur.
dīverbĕrentur
IMPERFETTO
I sing.
dīverbĕrārer
II sing.
dīverbĕrarēris, dīverbĕrarēre
III sing.
dīverbĕrarētur
I plur.
dīverbĕrarēmur
II plur.
dīverbĕraremĭni
III plur.
dīverbĕrarentur
PERFETTO
I sing.
diverberatus, –a, –um sim
II sing.
diverberatus, –a, –um sis
III sing.
diverberatus, –a, –um sit
I plur.
diverberati, –ae, –a simus
II plur.
diverberati, –ae, –a sitis
III plur.
diverberati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
diverberatus, –a, –um essem
II sing.
diverberatus, –a, –um esses
III sing.
diverberatus, –a, –um esset
I plur.
diverberati, –ae, –a essemus
II plur.
diverberati, –ae, –a essetis
III plur.
diverberati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dīverbĕrāre
II plur.
dīverbĕramĭni
FUTURO
II sing.
dīverbĕrātor
III sing.
dīverbĕrātor
II plur.
III plur.
dīverbĕrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
diverberatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dīverbĕrāri
PERFETTO
Singolare:
diverberatus, –a, –um esse
Plurale:
diverberati, –ae, –a esse
FUTURO
diverberatum esse
GERUNDIVO
dīverbĕrandus, –a, –um
SUPINO
diverberatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:DIVERBEROR100}}
---CACHE---