dispulsus


aggettivo e infinito perfetto

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
dispulsus
Gen.
dispulsi
Dat.
dispulso
Acc.
dispulsum
Abl.
dispulso
Voc.
dispulse
PLURALE
Nom.
dispulsi
Gen.
dispulsōrum
Dat.
dispulsis
Acc.
dispulsos
Abl.
dispulsis
Voc.
dispulsi
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
dispulsă
Gen.
dispulsae
Dat.
dispulsae
Acc.
dispulsam
Abl.
dispulsā
Voc.
dispulsă
PLURALE
Nom.
dispulsae
Gen.
dispulsārum
Dat.
dispulsis
Acc.
dispulsas
Abl.
dispulsis
Voc.
dispulsae
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
dispulsum
Gen.
dispulsi
Dat.
dispulso
Acc.
dispulsum
Abl.
dispulso
Voc.
dispulsum
PLURALE
Nom.
dispulsa
Gen.
dispulsōrum
Dat.
dispulsis
Acc.
dispulsa
Abl.
dispulsis
Voc.
dispulsa




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:DISPULSUS200}}
---CACHE---