disglūtĭnans


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
disglūtĭnans
Gen.
disglūtĭnantis
Dat.
disglūtĭnanti
Acc.
disglūtĭnantem
Abl.
disglūtĭnans
Voc.
disglūtĭnanti
PLURALE
Nom.
disglūtĭnantes
Gen.
disglūtĭnantium
Dat.
disglūtĭnantibus
Acc.
disglūtĭnantes
Abl.
disglūtĭnantes
Voc.
disglūtĭnantibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
disglūtĭnans
Gen.
disglūtĭnantis
Dat.
disglūtĭnanti
Acc.
disglūtĭnantem
Abl.
disglūtĭnans
Voc.
disglūtĭnanti
PLURALE
Nom.
disglūtĭnantes
Gen.
disglūtĭnantium
Dat.
disglūtĭnantibus
Acc.
disglūtĭnantes
Abl.
disglūtĭnantes
Voc.
disglūtĭnantibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
disglūtĭnans
Gen.
disglūtĭnantis
Dat.
disglūtĭnanti
Acc.
disglūtĭnans
Abl.
disglūtĭnans
Voc.
disglūtĭnanti
PLURALE
Nom.
disglūtĭnantia
Gen.
disglūtĭnantium
Dat.
disglūtĭnantibus
Acc.
disglūtĭnantia
Abl.
disglūtĭnantia
Voc.
disglūtĭnantibus




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:DISGLUTINANS100}}