disiector - Diatesi passiva

(disiecto, disiectas, disiectāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
disiector
II sing.
disiectāris, disiectāre
III sing.
disiectātur
I plur.
disiectāmur
II plur.
disiectamĭni
III plur.
disiectantur
IMPERFETTO
I sing.
disiectābar
II sing.
disiectabāris, disiectabāre
III sing.
disiectabātur
I plur.
disiectabāmur
II plur.
disiectabamĭni
III plur.
disiectabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
disiectābor
II sing.
disiectabĕris, disiectabĕre
III sing.
disiectabĭtur
I plur.
disiectabĭmur
II plur.
disiectabimĭni
III plur.
disiectabuntur
PERFETTO
I sing.
– sum
II sing.
– es
III sing.
– est
I plur.
– sumus
II plur.
– estis
III plur.
– sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– eram
II sing.
– eras
III sing.
– erat
I plur.
– eramus
II plur.
– eratis
III plur.
– erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
– ero
II sing.
– eris
III sing.
– erit
I plur.
– erimus
II plur.
– eritis
III plur.
– erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
disiecter
II sing.
disiectēris, disiectēre
III sing.
disiectētur
I plur.
disiectēmur
II plur.
disiectemĭni
III plur.
disiectentur
IMPERFETTO
I sing.
disiectārer
II sing.
disiectarēris, disiectarēre
III sing.
disiectarētur
I plur.
disiectarēmur
II plur.
disiectaremĭni
III plur.
disiectarentur
PERFETTO
I sing.
– sim
II sing.
– sis
III sing.
– sit
I plur.
– simus
II plur.
– sitis
III plur.
– sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– essem
II sing.
– esses
III sing.
– esset
I plur.
– essemus
II plur.
– essetis
III plur.
– essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
disiectāre
II plur.
disiectamĭni
FUTURO
II sing.
disiectātor
III sing.
disiectātor
II plur.
III plur.
disiectantor
PARTICIPIO
PERFETTO
INFINITO
PRESENTE
disiectāri
PERFETTO
Singolare:
Plurale:
FUTURO
GERUNDIVO
disiectandus, –a, –um
SUPINO

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:DISIECTOR100}}
---CACHE---