dĭrĭbĕor - Diatesi passiva

(dĭrĭbĕo, dĭrĭbes, diribui, diribitum, dĭrĭbēre)

verbo transitivo II coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dĭrĭbĕor
II sing.
dĭrĭbēris, dĭrĭbēre
III sing.
dĭrĭbētur
I plur.
dĭrĭbēmur
II plur.
dĭrĭbemĭni
III plur.
dĭrĭbentur
IMPERFETTO
I sing.
dĭrĭbēbar
II sing.
dĭrĭbebāris
III sing.
dĭrĭbebātur
I plur.
dĭrĭbebāmur
II plur.
dĭrĭbebamĭni
III plur.
dĭrĭbebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dĭrĭbēbor
II sing.
dĭrĭbebĕris, dĭrĭbebĕre
III sing.
dĭrĭbebĭtur
I plur.
dĭrĭbebĭmur
II plur.
dĭrĭbebimĭni
III plur.
dĭrĭbebuntur
PERFETTO
I sing.
diribitus, –a, –um sum
II sing.
diribitus, –a, –um es
III sing.
diribitus, –a, –um est
I plur.
diribiti, –ae, –a sumus
II plur.
diribiti, –ae, –a estis
III plur.
diribiti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
diribitus, –a, –um eram
II sing.
diribitus, –a, –um eras
III sing.
diribitus, –a, –um erat
I plur.
diribiti, –ae, –a eramus
II plur.
diribiti, –ae, –a eratis
III plur.
diribiti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
diribitus, –a, –um ero
II sing.
diribitus, –a, –um eris
III sing.
diribitus, –a, –um erit
I plur.
diribiti, –ae, –a erimus
II plur.
diribiti, –ae, –a eritis
III plur.
diribiti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dĭrĭbĕar
II sing.
dĭrĭbeāris, dĭrĭbeāre
III sing.
dĭrĭbeātur
I plur.
dĭrĭbeāmur
II plur.
dĭrĭbeamĭni
III plur.
dĭrĭbeantur
IMPERFETTO
I sing.
dĭrĭbērer
II sing.
dĭrĭberēris, dĭrĭberēre
III sing.
dĭrĭberētur
I plur.
dĭrĭberēmur
II plur.
dĭrĭberemĭni
III plur.
dĭrĭberentur
PERFETTO
I sing.
diribitus, –a, –um sim
II sing.
diribitus, –a, –um sis
III sing.
diribitus, –a, –um sit
I plur.
diribiti, –ae, –a simus
II plur.
diribiti, –ae, –a sitis
III plur.
diribiti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
diribitus, –a, –um essem
II sing.
diribitus, –a, –um esses
III sing.
diribitus, –a, –um esset
I plur.
diribiti, –ae, –a essemus
II plur.
diribiti, –ae, –a essetis
III plur.
diribiti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dĭrĭbēre
II plur.
dĭrĭbemĭni
FUTURO
II sing.
dĭrĭbētor
III sing.
dĭrĭbētor
II plur.
III plur.
dĭrĭbentor
PARTICIPIO
PERFETTO
diribitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dĭrĭbēri
PERFETTO
Singolare:
diribitus, –a, –um esse
Plurale:
diribiti, –ae, –a esse
FUTURO
diribitum esse
GERUNDIVO
dĭrĭbendus, –a, –um
SUPINO
diribitu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:DIRIBEOR100}}