dĭrĭmor - Diatesi passiva

(dĭrĭmo, dĭrĭmis, diremi, diremptum, dĭrĭmĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dĭrĭmor
II sing.
dĭrĭmĕris, dĭrĭmĕre
III sing.
dĭrĭmĭtur
I plur.
dĭrĭmĭmur
II plur.
dĭrĭmimĭni
III plur.
dĭrĭmuntur
IMPERFETTO
I sing.
dĭrĭmēbar
II sing.
dĭrĭmebāris, dĭrĭmebāre
III sing.
dĭrĭmebātur
I plur.
dĭrĭmebāmur
II plur.
dĭrĭmebamĭni
III plur.
dĭrĭmebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dĭrĭmar
II sing.
dĭrĭmēris, dĭrĭmēre
III sing.
dĭrĭmētur
I plur.
dĭrĭmēmur
II plur.
dĭrĭmemĭni
III plur.
dĭrĭmentur
PERFETTO
I sing.
diremptus, –a, –um sum
II sing.
diremptus, –a, –um es
III sing.
diremptus, –a, –um est
I plur.
dirempti, –ae, –a sumus
II plur.
dirempti, –ae, –a estis
III plur.
dirempti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
diremptus, –a, –um eram
II sing.
diremptus, –a, –um eras
III sing.
diremptus, –a, –um erat
I plur.
dirempti, –ae, –a eramus
II plur.
dirempti, –ae, –a eratis
III plur.
dirempti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
diremptus, –a, –um ero
II sing.
diremptus, –a, –um eris
III sing.
diremptus, –a, –um erit
I plur.
dirempti, –ae, –a erimus
II plur.
dirempti, –ae, –a eritis
III plur.
dirempti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dĭrĭmar
II sing.
dĭrĭmāris, dĭrĭmāre
III sing.
dĭrĭmātur
I plur.
dĭrĭmāmur
II plur.
dĭrĭmamĭni
III plur.
dĭrĭmantur
IMPERFETTO
I sing.
dĭrĭmĕrer
II sing.
dĭrĭmerēris, dĭrĭmerēre
III sing.
dĭrĭmerētur
I plur.
dĭrĭmerēmur
II plur.
dĭrĭmeremĭni
III plur.
dĭrĭmerentur
PERFETTO
I sing.
diremptus, –a, –um sim
II sing.
diremptus, –a, –um sis
III sing.
diremptus, –a, –um sit
I plur.
dirempti, –ae, –a simus
II plur.
dirempti, –ae, –a sitis
III plur.
dirempti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
diremptus, –a, –um essem
II sing.
diremptus, –a, –um esses
III sing.
diremptus, –a, –um esset
I plur.
dirempti, –ae, –a essemus
II plur.
dirempti, –ae, –a essetis
III plur.
dirempti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dĭrĭmĕre
II plur.
dĭrĭmimĭni
FUTURO
II sing.
dĭrĭmĭtor
III sing.
dĭrĭmĭtor
II plur.
III plur.
dĭrĭmuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
diremptus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dĭrĭmi
PERFETTO
Singolare:
diremptus, –a, –um esse
Plurale:
dirempti, –ae, –a esse
FUTURO
diremptum esse
GERUNDIVO
dĭrĭmendus, –a, –um
SUPINO
diremptu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:DIRIMOR100}}