dīiūdĭcor - Diatesi passiva
(dīiūdĭco, dīiūdĭcas, diiudicavi, diiudicatum, dīiūdĭcāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dīiūdĭcor
II sing.
dīiūdĭcāris, dīiūdĭcāre
III sing.
dīiūdĭcātur
I plur.
dīiūdĭcāmur
II plur.
dīiūdĭcamĭni
III plur.
dīiūdĭcantur
IMPERFETTO
I sing.
dīiūdĭcābar
II sing.
dīiūdĭcabāris, dīiūdĭcabāre
III sing.
dīiūdĭcabātur
I plur.
dīiūdĭcabāmur
II plur.
dīiūdĭcabamĭni
III plur.
dīiūdĭcabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dīiūdĭcābor
II sing.
dīiūdĭcabĕris, dīiūdĭcabĕre
III sing.
dīiūdĭcabĭtur
I plur.
dīiūdĭcabĭmur
II plur.
dīiūdĭcabimĭni
III plur.
dīiūdĭcabuntur
PERFETTO
I sing.
diiudicatus, –a, –um sum
II sing.
diiudicatus, –a, –um es
III sing.
diiudicatus, –a, –um est
I plur.
diiudicati, –ae, –a sumus
II plur.
diiudicati, –ae, –a estis
III plur.
diiudicati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
diiudicatus, –a, –um eram
II sing.
diiudicatus, –a, –um eras
III sing.
diiudicatus, –a, –um erat
I plur.
diiudicati, –ae, –a eramus
II plur.
diiudicati, –ae, –a eratis
III plur.
diiudicati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
diiudicatus, –a, –um ero
II sing.
diiudicatus, –a, –um eris
III sing.
diiudicatus, –a, –um erit
I plur.
diiudicati, –ae, –a erimus
II plur.
diiudicati, –ae, –a eritis
III plur.
diiudicati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dīiūdĭcer
II sing.
dīiūdĭcēris, dīiūdĭcēre
III sing.
dīiūdĭcētur
I plur.
dīiūdĭcēmur
II plur.
dīiūdĭcemĭni
III plur.
dīiūdĭcentur
IMPERFETTO
I sing.
dīiūdĭcārer
II sing.
dīiūdĭcarēris, dīiūdĭcarēre
III sing.
dīiūdĭcarētur
I plur.
dīiūdĭcarēmur
II plur.
dīiūdĭcaremĭni
III plur.
dīiūdĭcarentur
PERFETTO
I sing.
diiudicatus, –a, –um sim
II sing.
diiudicatus, –a, –um sis
III sing.
diiudicatus, –a, –um sit
I plur.
diiudicati, –ae, –a simus
II plur.
diiudicati, –ae, –a sitis
III plur.
diiudicati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
diiudicatus, –a, –um essem
II sing.
diiudicatus, –a, –um esses
III sing.
diiudicatus, –a, –um esset
I plur.
diiudicati, –ae, –a essemus
II plur.
diiudicati, –ae, –a essetis
III plur.
diiudicati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dīiūdĭcāre
II plur.
dīiūdĭcamĭni
FUTURO
II sing.
dīiūdĭcātor
III sing.
dīiūdĭcātor
II plur.
–
III plur.
dīiūdĭcantor
PARTICIPIO
PERFETTO
diiudicatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dīiūdĭcāri
PERFETTO
Singolare:
diiudicatus, –a, –um esse
Plurale:
diiudicati, –ae, –a esse
FUTURO
diiudicatum esse
GERUNDIVO
dīiūdĭcandus, –a, –um
SUPINO
diiudicatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
dīiūdĭcor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android