dīiūdĭcor - Diatesi passiva

(dīiūdĭco, dīiūdĭcas, diiudicavi, diiudicatum, dīiūdĭcāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dīiūdĭcor
II sing.
dīiūdĭcāris, dīiūdĭcāre
III sing.
dīiūdĭcātur
I plur.
dīiūdĭcāmur
II plur.
dīiūdĭcamĭni
III plur.
dīiūdĭcantur
IMPERFETTO
I sing.
dīiūdĭcābar
II sing.
dīiūdĭcabāris, dīiūdĭcabāre
III sing.
dīiūdĭcabātur
I plur.
dīiūdĭcabāmur
II plur.
dīiūdĭcabamĭni
III plur.
dīiūdĭcabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dīiūdĭcābor
II sing.
dīiūdĭcabĕris, dīiūdĭcabĕre
III sing.
dīiūdĭcabĭtur
I plur.
dīiūdĭcabĭmur
II plur.
dīiūdĭcabimĭni
III plur.
dīiūdĭcabuntur
PERFETTO
I sing.
diiudicatus, –a, –um sum
II sing.
diiudicatus, –a, –um es
III sing.
diiudicatus, –a, –um est
I plur.
diiudicati, –ae, –a sumus
II plur.
diiudicati, –ae, –a estis
III plur.
diiudicati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
diiudicatus, –a, –um eram
II sing.
diiudicatus, –a, –um eras
III sing.
diiudicatus, –a, –um erat
I plur.
diiudicati, –ae, –a eramus
II plur.
diiudicati, –ae, –a eratis
III plur.
diiudicati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
diiudicatus, –a, –um ero
II sing.
diiudicatus, –a, –um eris
III sing.
diiudicatus, –a, –um erit
I plur.
diiudicati, –ae, –a erimus
II plur.
diiudicati, –ae, –a eritis
III plur.
diiudicati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dīiūdĭcer
II sing.
dīiūdĭcēris, dīiūdĭcēre
III sing.
dīiūdĭcētur
I plur.
dīiūdĭcēmur
II plur.
dīiūdĭcemĭni
III plur.
dīiūdĭcentur
IMPERFETTO
I sing.
dīiūdĭcārer
II sing.
dīiūdĭcarēris, dīiūdĭcarēre
III sing.
dīiūdĭcarētur
I plur.
dīiūdĭcarēmur
II plur.
dīiūdĭcaremĭni
III plur.
dīiūdĭcarentur
PERFETTO
I sing.
diiudicatus, –a, –um sim
II sing.
diiudicatus, –a, –um sis
III sing.
diiudicatus, –a, –um sit
I plur.
diiudicati, –ae, –a simus
II plur.
diiudicati, –ae, –a sitis
III plur.
diiudicati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
diiudicatus, –a, –um essem
II sing.
diiudicatus, –a, –um esses
III sing.
diiudicatus, –a, –um esset
I plur.
diiudicati, –ae, –a essemus
II plur.
diiudicati, –ae, –a essetis
III plur.
diiudicati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dīiūdĭcāre
II plur.
dīiūdĭcamĭni
FUTURO
II sing.
dīiūdĭcātor
III sing.
dīiūdĭcātor
II plur.
III plur.
dīiūdĭcantor
PARTICIPIO
PERFETTO
diiudicatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dīiūdĭcāri
PERFETTO
Singolare:
diiudicatus, –a, –um esse
Plurale:
diiudicati, –ae, –a esse
FUTURO
diiudicatum esse
GERUNDIVO
dīiūdĭcandus, –a, –um
SUPINO
diiudicatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:DIIUDICOR100}}