dīiŭgor - Diatesi passiva

(dīiŭgo, dīiŭgas, diiugatum, dīiŭgāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dīiŭgor
II sing.
dīiŭgāris, dīiŭgāre
III sing.
dīiŭgātur
I plur.
dīiŭgāmur
II plur.
dīiŭgamĭni
III plur.
dīiŭgantur
IMPERFETTO
I sing.
dīiŭgābar
II sing.
dīiŭgabāris, dīiŭgabāre
III sing.
dīiŭgabātur
I plur.
dīiŭgabāmur
II plur.
dīiŭgabamĭni
III plur.
dīiŭgabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dīiŭgābor
II sing.
dīiŭgabĕris, dīiŭgabĕre
III sing.
dīiŭgabĭtur
I plur.
dīiŭgabĭmur
II plur.
dīiŭgabimĭni
III plur.
dīiŭgabuntur
PERFETTO
I sing.
diiugatus, –a, –um sum
II sing.
diiugatus, –a, –um es
III sing.
diiugatus, –a, –um est
I plur.
diiugati, –ae, –a sumus
II plur.
diiugati, –ae, –a estis
III plur.
diiugati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
diiugatus, –a, –um eram
II sing.
diiugatus, –a, –um eras
III sing.
diiugatus, –a, –um erat
I plur.
diiugati, –ae, –a eramus
II plur.
diiugati, –ae, –a eratis
III plur.
diiugati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
diiugatus, –a, –um ero
II sing.
diiugatus, –a, –um eris
III sing.
diiugatus, –a, –um erit
I plur.
diiugati, –ae, –a erimus
II plur.
diiugati, –ae, –a eritis
III plur.
diiugati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dīiŭger
II sing.
dīiŭgēris, dīiŭgēre
III sing.
dīiŭgētur
I plur.
dīiŭgēmur
II plur.
dīiŭgemĭni
III plur.
dīiŭgentur
IMPERFETTO
I sing.
dīiŭgārer
II sing.
dīiŭgarēris, dīiŭgarēre
III sing.
dīiŭgarētur
I plur.
dīiŭgarēmur
II plur.
dīiŭgaremĭni
III plur.
dīiŭgarentur
PERFETTO
I sing.
diiugatus, –a, –um sim
II sing.
diiugatus, –a, –um sis
III sing.
diiugatus, –a, –um sit
I plur.
diiugati, –ae, –a simus
II plur.
diiugati, –ae, –a sitis
III plur.
diiugati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
diiugatus, –a, –um essem
II sing.
diiugatus, –a, –um esses
III sing.
diiugatus, –a, –um esset
I plur.
diiugati, –ae, –a essemus
II plur.
diiugati, –ae, –a essetis
III plur.
diiugati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dīiŭgāre
II plur.
dīiŭgamĭni
FUTURO
II sing.
dīiŭgātor
III sing.
dīiŭgātor
II plur.
III plur.
dīiŭgantor
PARTICIPIO
PERFETTO
diiugatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dīiŭgāri
PERFETTO
Singolare:
diiugatus, –a, –um esse
Plurale:
diiugati, –ae, –a esse
FUTURO
diiugatum esse
GERUNDIVO
dīiŭgandus, –a, –um
SUPINO
diiugatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:DIIUGOR100}}