diffindor - Diatesi passiva
(diffindo, diffindis, diffidi, diffissum, diffindĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
diffindor
II sing.
diffindĕris, diffindĕre
III sing.
diffindĭtur
I plur.
diffindĭmur
II plur.
diffindimĭni
III plur.
diffinduntur
IMPERFETTO
I sing.
diffindēbar
II sing.
diffindebāris, diffindebāre
III sing.
diffindebātur
I plur.
diffindebāmur
II plur.
diffindebamĭni
III plur.
diffindebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
diffindar
II sing.
diffindēris, diffindēre
III sing.
diffindētur
I plur.
diffindēmur
II plur.
diffindemĭni
III plur.
diffindentur
PERFETTO
I sing.
diffissus, –a, –um sum
II sing.
diffissus, –a, –um es
III sing.
diffissus, –a, –um est
I plur.
diffissi, –ae, –a sumus
II plur.
diffissi, –ae, –a estis
III plur.
diffissi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
diffissus, –a, –um eram
II sing.
diffissus, –a, –um eras
III sing.
diffissus, –a, –um erat
I plur.
diffissi, –ae, –a eramus
II plur.
diffissi, –ae, –a eratis
III plur.
diffissi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
diffissus, –a, –um ero
II sing.
diffissus, –a, –um eris
III sing.
diffissus, –a, –um erit
I plur.
diffissi, –ae, –a erimus
II plur.
diffissi, –ae, –a eritis
III plur.
diffissi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
diffindar
II sing.
diffindāris, diffindāre
III sing.
diffindātur
I plur.
diffindāmur
II plur.
diffindamĭni
III plur.
diffindantur
IMPERFETTO
I sing.
diffindĕrer
II sing.
diffinderēris, diffinderēre
III sing.
diffinderētur
I plur.
diffinderēmur
II plur.
diffinderemĭni
III plur.
diffinderentur
PERFETTO
I sing.
diffissus, –a, –um sim
II sing.
diffissus, –a, –um sis
III sing.
diffissus, –a, –um sit
I plur.
diffissi, –ae, –a simus
II plur.
diffissi, –ae, –a sitis
III plur.
diffissi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
diffissus, –a, –um essem
II sing.
diffissus, –a, –um esses
III sing.
diffissus, –a, –um esset
I plur.
diffissi, –ae, –a essemus
II plur.
diffissi, –ae, –a essetis
III plur.
diffissi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
diffindĕre
II plur.
diffindimĭni
FUTURO
II sing.
diffindĭtor
III sing.
diffindĭtor
II plur.
–
III plur.
diffinduntor
PARTICIPIO
PERFETTO
diffissus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
diffindi
PERFETTO
Singolare:
diffissus, –a, –um esse
Plurale:
diffissi, –ae, –a esse
FUTURO
diffissum esse
GERUNDIVO
diffindendus, –a, –um
SUPINO
diffissu
Vedi la forma attiva di questo lemma
diffindor v. tr. III coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android