dēversor - Diatesi attiva
(dēversor, dēversāris, deversatus sum, dēversāri)verbo intransitivo deponente I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēversor
II sing.
dēversāris, dēversāre
III sing.
dēversātur
I plur.
dēversāmur
II plur.
dēversamĭni
III plur.
dēversantur
IMPERFETTO
I sing.
dēversābar
II sing.
dēversabāris, dēversabāre
III sing.
dēversabātur
I plur.
dēversabāmus
II plur.
dēversabamĭni
III plur.
dēversantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēversābor
II sing.
dēversabĕris, dēversabĕre
III sing.
dēversabĭtur
I plur.
dēversabĭmur
II plur.
dēversabimĭni
III plur.
dēversabuntur
PERFETTO
I sing.
deversatus, –a, –um sum
II sing.
deversatus, –a, –um es
III sing.
deversatus, –a, –um est
I plur.
deversati, –ae, –a sumus
II plur.
deversati, –ae, –a estis
III plur.
deversati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
deversatus, –a, –um eram
II sing.
deversatus, –a, –um eras
III sing.
deversatus, –a, –um erat
I plur.
deversati, –ae, –a eramus
II plur.
deversati, –ae, –a eratis
III plur.
deversati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
deversatus, –a, –um ero
II sing.
deversatus, –a, –um eris
III sing.
deversatus, –a, –um erit
I plur.
deversati, –ae, –a erimus
II plur.
deversati, –ae, –a eritis
III plur.
deversati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēverser
II sing.
dēversēris, dēversēre
III sing.
dēversētur
I plur.
dēversēmur
II plur.
dēversemĭni
III plur.
dēversentur
IMPERFETTO
I sing.
dēversārer
II sing.
dēversarēris, dēversarēre
III sing.
dēversarētur
I plur.
dēversāremur
II plur.
dēversaremĭni
III plur.
dēversarentur
PERFETTO
I sing.
deversatus, –a, –um sim
II sing.
deversatus, –a, –um sis
III sing.
deversatus, –a, –um sit
I plur.
deversati, –ae, –a simus
II plur.
deversati, –ae, –a sitis
III plur.
deversati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
deversatus, –a, –um essem
II sing.
deversatus, –a, –um esses
III sing.
deversatus, –a, –um esset
I plur.
deversati, –ae, –a essemus
II plur.
deversati, –ae, –a essetis
III plur.
deversati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēversāre
II plur.
dēversamĭni
FUTURO
II sing.
dēversātor
III sing.
dēversātor
II plur.
–
III plur.
dēversantor
INFINITO
PRESENTE
dēversāri
PERFETTO
Singolare:
deversatus, –a, –um esse
Plurale:
deversati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
deversatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
deversatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
dēversans, –antis
FUTURO
deversatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
deversatum
Passivo:
–
GERUNDIO
Genitivo:
dēversandi
Dativo:
dēversando
Accusativo:
dēversandum
Ablativo:
dēversando
GERUNDIVO
–
dēversor v. intr. dep. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android