dēvertor - Diatesi passiva
(dēverto, dēvertis, deverti, deversum, dēvertĕre)verbo transitivo e intransitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēvertor
II sing.
dēvertĕris, dēvertĕre
III sing.
dēvertĭtur
I plur.
dēvertĭmur
II plur.
dēvertimĭni
III plur.
dēvertuntur
IMPERFETTO
I sing.
dēvertēbar
II sing.
dēvertebāris, dēvertebāre
III sing.
dēvertebātur
I plur.
dēvertebāmur
II plur.
dēvertebamĭni
III plur.
dēvertebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēvertar
II sing.
dēvertēris, dēvertēre
III sing.
dēvertētur
I plur.
dēvertēmur
II plur.
dēvertemĭni
III plur.
dēvertentur
PERFETTO
I sing.
deversus, –a, –um sum
II sing.
deversus, –a, –um es
III sing.
deversus, –a, –um est
I plur.
deversi, –ae, –a sumus
II plur.
deversi, –ae, –a estis
III plur.
deversi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
deversus, –a, –um eram
II sing.
deversus, –a, –um eras
III sing.
deversus, –a, –um erat
I plur.
deversi, –ae, –a eramus
II plur.
deversi, –ae, –a eratis
III plur.
deversi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
deversus, –a, –um ero
II sing.
deversus, –a, –um eris
III sing.
deversus, –a, –um erit
I plur.
deversi, –ae, –a erimus
II plur.
deversi, –ae, –a eritis
III plur.
deversi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēvertar
II sing.
dēvertāris, dēvertāre
III sing.
dēvertātur
I plur.
dēvertāmur
II plur.
dēvertamĭni
III plur.
dēvertantur
IMPERFETTO
I sing.
dēvertĕrer
II sing.
dēverterēris, dēverterēre
III sing.
dēverterētur
I plur.
dēverterēmur
II plur.
dēverteremĭni
III plur.
dēverterentur
PERFETTO
I sing.
deversus, –a, –um sim
II sing.
deversus, –a, –um sis
III sing.
deversus, –a, –um sit
I plur.
deversi, –ae, –a simus
II plur.
deversi, –ae, –a sitis
III plur.
deversi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
deversus, –a, –um essem
II sing.
deversus, –a, –um esses
III sing.
deversus, –a, –um esset
I plur.
deversi, –ae, –a essemus
II plur.
deversi, –ae, –a essetis
III plur.
deversi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēvertĕre
II plur.
dēvertĭmini
FUTURO
II sing.
dēvertĭtor
III sing.
dēvertĭtor
II plur.
–
III plur.
dēvertuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
deversus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dēverti
PERFETTO
Singolare:
deversus, –a, –um esse
Plurale:
deversi, –ae, –a esse
FUTURO
deversum esse
GERUNDIVO
dēvertendus, –a, –um
SUPINO
deversu
Vedi la forma attiva di questo lemma
dēvertor v. tr. e intr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android