dēsuescor - Diatesi passiva
(dēsuesco, dēsuescis, desuevi, desuetum, dēsuescĕre)verbo transitivo e intransitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēsuescor
II sing.
dēsuescĕris, dēsuescĕre
III sing.
dēsuescĭtur
I plur.
dēsuescĭmur
II plur.
dēsuescimĭni
III plur.
dēsuescuntur
IMPERFETTO
I sing.
dēsuescēbar
II sing.
dēsuescebāris, dēsuescebāre
III sing.
dēsuescebātur
I plur.
dēsuescebāmur
II plur.
dēsuescebamĭni
III plur.
dēsuescebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēsuescar
II sing.
dēsuescēris, dēsuescēre
III sing.
dēsuescētur
I plur.
dēsuescēmur
II plur.
dēsuescemĭni
III plur.
dēsuescentur
PERFETTO
I sing.
desuetus, –a, –um sum
II sing.
desuetus, –a, –um es
III sing.
desuetus, –a, –um est
I plur.
desueti, –ae, –a sumus
II plur.
desueti, –ae, –a estis
III plur.
desueti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
desuetus, –a, –um eram
II sing.
desuetus, –a, –um eras
III sing.
desuetus, –a, –um erat
I plur.
desueti, –ae, –a eramus
II plur.
desueti, –ae, –a eratis
III plur.
desueti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
desuetus, –a, –um ero
II sing.
desuetus, –a, –um eris
III sing.
desuetus, –a, –um erit
I plur.
desueti, –ae, –a erimus
II plur.
desueti, –ae, –a eritis
III plur.
desueti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēsuescar
II sing.
dēsuescāris, dēsuescāre
III sing.
dēsuescātur
I plur.
dēsuescāmur
II plur.
dēsuescamĭni
III plur.
dēsuescantur
IMPERFETTO
I sing.
dēsuescĕrer
II sing.
dēsuescerēris, dēsuescerēre
III sing.
dēsuescerētur
I plur.
dēsuescerēmur
II plur.
dēsuesceremĭni
III plur.
dēsuescerentur
PERFETTO
I sing.
desuetus, –a, –um sim
II sing.
desuetus, –a, –um sis
III sing.
desuetus, –a, –um sit
I plur.
desueti, –ae, –a simus
II plur.
desueti, –ae, –a sitis
III plur.
desueti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
desuetus, –a, –um essem
II sing.
desuetus, –a, –um esses
III sing.
desuetus, –a, –um esset
I plur.
desueti, –ae, –a essemus
II plur.
desueti, –ae, –a essetis
III plur.
desueti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēsuescĕre
II plur.
dēsuescĭmini
FUTURO
II sing.
dēsuescĭtor
III sing.
dēsuescĭtor
II plur.
–
III plur.
dēsuescuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
desuetus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dēsuesci
PERFETTO
Singolare:
desuetus, –a, –um esse
Plurale:
desueti, –ae, –a esse
FUTURO
desuetum esse
GERUNDIVO
dēsuescendus, –a, –um
SUPINO
desuetu
Vedi la forma attiva di questo lemma
dēsuescor v. tr. e intr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android