despernor - Diatesi passiva
(desperno, despernis, desprevi, despretum, despernĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
despernor
II sing.
despernĕris, despernĕre
III sing.
despernĭtur
I plur.
despernĭmur
II plur.
despernimĭni
III plur.
despernuntur
IMPERFETTO
I sing.
despernēbar
II sing.
despernebāris, despernebāre
III sing.
despernebātur
I plur.
despernebāmur
II plur.
despernebamĭni
III plur.
despernebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
despernar
II sing.
despernēris, despernēre
III sing.
despernētur
I plur.
despernēmur
II plur.
despernemĭni
III plur.
despernentur
PERFETTO
I sing.
despretus, –a, –um sum
II sing.
despretus, –a, –um es
III sing.
despretus, –a, –um est
I plur.
despreti, –ae, –a sumus
II plur.
despreti, –ae, –a estis
III plur.
despreti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
despretus, –a, –um eram
II sing.
despretus, –a, –um eras
III sing.
despretus, –a, –um erat
I plur.
despreti, –ae, –a eramus
II plur.
despreti, –ae, –a eratis
III plur.
despreti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
despretus, –a, –um ero
II sing.
despretus, –a, –um eris
III sing.
despretus, –a, –um erit
I plur.
despreti, –ae, –a erimus
II plur.
despreti, –ae, –a eritis
III plur.
despreti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
despernar
II sing.
despernāris, despernāre
III sing.
despernātur
I plur.
despernāmur
II plur.
despernamĭni
III plur.
despernantur
IMPERFETTO
I sing.
despernĕrer
II sing.
despernerēris, despernerēre
III sing.
despernerētur
I plur.
despernerēmur
II plur.
desperneremĭni
III plur.
despernerentur
PERFETTO
I sing.
despretus, –a, –um sim
II sing.
despretus, –a, –um sis
III sing.
despretus, –a, –um sit
I plur.
despreti, –ae, –a simus
II plur.
despreti, –ae, –a sitis
III plur.
despreti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
despretus, –a, –um essem
II sing.
despretus, –a, –um esses
III sing.
despretus, –a, –um esset
I plur.
despreti, –ae, –a essemus
II plur.
despreti, –ae, –a essetis
III plur.
despreti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
despernĕre
II plur.
despernimĭni
FUTURO
II sing.
despernĭtor
III sing.
despernĭtor
II plur.
–
III plur.
despernuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
despretus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
desperni
PERFETTO
Singolare:
despretus, –a, –um esse
Plurale:
despreti, –ae, –a esse
FUTURO
despretum esse
GERUNDIVO
despernendus, –a, –um
SUPINO
despretu
Vedi la forma attiva di questo lemma
despernor v. tr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android