despĭcor - Diatesi attiva
(despĭcor, despĭcāris, despicatus sum, despĭcāri)verbo transitivo deponente I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
despĭcor
II sing.
despĭcāris, despĭcāre
III sing.
despĭcātur
I plur.
despĭcāmur
II plur.
despĭcamĭni
III plur.
despĭcantur
IMPERFETTO
I sing.
despĭcābar
II sing.
despĭcabāris, despĭcabāre
III sing.
despĭcabātur
I plur.
despĭcabāmur
II plur.
despĭcabamĭni
III plur.
despĭcabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
despĭcābor
II sing.
despĭcabĕris, despĭcabĕre
III sing.
despĭcabĭtur
I plur.
despĭcabĭmur
II plur.
despĭcabimĭni
III plur.
despĭcabuntur
PERFETTO
I sing.
despicatus, –a, –um sum
II sing.
despicatus, –a, –um es
III sing.
despicatus, –a, –um est
I plur.
despicati, –ae, –a sumus
II plur.
despicati, –ae, –a estis
III plur.
despicati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
despicatus, –a, –um eram
II sing.
despicatus, –a, –um eras
III sing.
despicatus, –a, –um erat
I plur.
despicati, –ae, –a eramus
II plur.
despicati, –ae, –a eratis
III plur.
despicati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
despicatus, –a, –um ero
II sing.
despicatus, –a, –um eris
III sing.
despicatus, –a, –um erit
I plur.
despicati, –ae, –a erimus
II plur.
despicati, –ae, –a eritis
III plur.
despicati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
despĭcer
II sing.
despĭcēris, despĭcēre
III sing.
despĭcētur
I plur.
despĭcēmur
II plur.
despĭcemĭni
III plur.
despĭcentur
IMPERFETTO
I sing.
despĭcārer
II sing.
despĭcarēris, despĭcarēre
III sing.
despĭcarētur
I plur.
despĭcarēmur
II plur.
despĭcaremĭni
III plur.
despĭcarentur
PERFETTO
I sing.
despicatus, –a, –um sim
II sing.
despicatus, –a, –um sis
III sing.
despicatus, –a, –um sit
I plur.
despicati, –ae, –a simus
II plur.
despicati, –ae, –a sitis
III plur.
despicati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
despicatus, –a, –um essem
II sing.
despicatus, –a, –um esses
III sing.
despicatus, –a, –um esset
I plur.
despicati, –ae, –a essemus
II plur.
despicati, –ae, –a essetis
III plur.
despicati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
despĭcāre
II plur.
despĭcamĭni
FUTURO
II sing.
despĭcātor
III sing.
despĭcātor
II plur.
–
III plur.
despĭcantor
INFINITO
PRESENTE
despĭcāri
PERFETTO
Singolare:
despicatus, –a, –um esse
Plurale:
despicati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
despicatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
despicatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
despĭcans, –antis
FUTURO
despicatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
despicatum
Passivo:
despicatu
GERUNDIO
Genitivo:
despĭcandi
Dativo:
despĭcando
Accusativo:
despĭcandum
Ablativo:
despĭcando
GERUNDIVO
despĭcandus, –a, –um
despĭcor v. tr. dep. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android