dēsōlor - Diatesi passiva

(dēsōlo, dēsōlas, desolavi, desolatum, dēsōlāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēsōlor
II sing.
dēsōlāris, dēsōlāre
III sing.
dēsōlātur
I plur.
dēsōlāmur
II plur.
dēsōlamĭni
III plur.
dēsōlantur
IMPERFETTO
I sing.
dēsōlābar
II sing.
dēsōlabāris, dēsōlabāre
III sing.
dēsōlabātur
I plur.
dēsōlabāmur
II plur.
dēsōlabamĭni
III plur.
dēsōlabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēsōlābor
II sing.
dēsōlabĕris, dēsōlabĕre
III sing.
dēsōlabĭtur
I plur.
dēsōlabĭmur
II plur.
dēsōlabimĭni
III plur.
dēsōlabuntur
PERFETTO
I sing.
desolatus, –a, –um sum
II sing.
desolatus, –a, –um es
III sing.
desolatus, –a, –um est
I plur.
desolati, –ae, –a sumus
II plur.
desolati, –ae, –a estis
III plur.
desolati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
desolatus, –a, –um eram
II sing.
desolatus, –a, –um eras
III sing.
desolatus, –a, –um erat
I plur.
desolati, –ae, –a eramus
II plur.
desolati, –ae, –a eratis
III plur.
desolati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
desolatus, –a, –um ero
II sing.
desolatus, –a, –um eris
III sing.
desolatus, –a, –um erit
I plur.
desolati, –ae, –a erimus
II plur.
desolati, –ae, –a eritis
III plur.
desolati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēsōler
II sing.
dēsōlēris, dēsōlēre
III sing.
dēsōlētur
I plur.
dēsōlēmur
II plur.
dēsōlemĭni
III plur.
dēsōlentur
IMPERFETTO
I sing.
dēsōlārer
II sing.
dēsōlarēris, dēsōlarēre
III sing.
dēsōlarētur
I plur.
dēsōlarēmur
II plur.
dēsōlaremĭni
III plur.
dēsōlarentur
PERFETTO
I sing.
desolatus, –a, –um sim
II sing.
desolatus, –a, –um sis
III sing.
desolatus, –a, –um sit
I plur.
desolati, –ae, –a simus
II plur.
desolati, –ae, –a sitis
III plur.
desolati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
desolatus, –a, –um essem
II sing.
desolatus, –a, –um esses
III sing.
desolatus, –a, –um esset
I plur.
desolati, –ae, –a essemus
II plur.
desolati, –ae, –a essetis
III plur.
desolati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēsōlāre
II plur.
dēsōlamĭni
FUTURO
II sing.
dēsōlātor
III sing.
dēsōlātor
II plur.
III plur.
dēsōlantor
PARTICIPIO
PERFETTO
desolatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dēsōlāri
PERFETTO
Singolare:
desolatus, –a, –um esse
Plurale:
desolati, –ae, –a esse
FUTURO
desolatum esse
GERUNDIVO
dēsōlandus, –a, –um
SUPINO
desolatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:DESOLOR100}}
---CACHE---