dēsĭnor - Diatesi passiva
(dēsĭno, dēsĭnis, desii, desitum, dēsĭnĕre)verbo transitivo e intransitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēsĭnor
II sing.
dēsĭnĕris, dēsĭnĕre
III sing.
dēsĭnĭtur
I plur.
dēsĭnĭmur
II plur.
dēsĭnimĭni
III plur.
dēsĭnuntur
IMPERFETTO
I sing.
dēsĭnēbar
II sing.
dēsĭnebāris, dēsĭnebāre
III sing.
dēsĭnebātur
I plur.
dēsĭnebāmur
II plur.
dēsĭnebamĭni
III plur.
dēsĭnebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēsĭnar
II sing.
dēsĭnēris, dēsĭnēre
III sing.
dēsĭnētur
I plur.
dēsĭnēmur
II plur.
dēsĭnemĭni
III plur.
dēsĭnentur
PERFETTO
I sing.
desitus, –a, –um sum
II sing.
desitus, –a, –um es
III sing.
desitus, –a, –um est
I plur.
desiti, –ae, –a sumus
II plur.
desiti, –ae, –a estis
III plur.
desiti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
desitus, –a, –um eram
II sing.
desitus, –a, –um eras
III sing.
desitus, –a, –um erat
I plur.
desiti, –ae, –a eramus
II plur.
desiti, –ae, –a eratis
III plur.
desiti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
desitus, –a, –um ero
II sing.
desitus, –a, –um eris
III sing.
desitus, –a, –um erit
I plur.
desiti, –ae, –a erimus
II plur.
desiti, –ae, –a eritis
III plur.
desiti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēsĭnar
II sing.
dēsĭnāris, dēsĭnāre
III sing.
dēsĭnātur
I plur.
dēsĭnāmur
II plur.
dēsĭnamĭni
III plur.
dēsĭnantur
IMPERFETTO
I sing.
dēsĭnĕrer
II sing.
dēsĭnerēris, dēsĭnerēre
III sing.
dēsĭnerētur
I plur.
dēsĭnerēmur
II plur.
dēsĭneremĭni
III plur.
dēsĭnerentur
PERFETTO
I sing.
desitus, –a, –um sim
II sing.
desitus, –a, –um sis
III sing.
desitus, –a, –um sit
I plur.
desiti, –ae, –a simus
II plur.
desiti, –ae, –a sitis
III plur.
desiti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
desitus, –a, –um essem
II sing.
desitus, –a, –um esses
III sing.
desitus, –a, –um esset
I plur.
desiti, –ae, –a essemus
II plur.
desiti, –ae, –a essetis
III plur.
desiti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēsĭnĕre
II plur.
dēsĭnĭmini
FUTURO
II sing.
dēsĭnĭtor
III sing.
dēsĭnĭtor
II plur.
–
III plur.
dēsĭnuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
desitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dēsĭni
PERFETTO
Singolare:
desitus, –a, –um esse
Plurale:
desiti, –ae, –a esse
FUTURO
desitum esse
GERUNDIVO
dēsĭnendus, –a, –um
SUPINO
desitu
Vedi la forma attiva di questo lemma
dēsĭnor v. tr. e intr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android