dēsignor - Diatesi passiva

(dēsigno, dēsignas, designavi, designatum, dēsignāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēsignor
II sing.
dēsignāris, dēsignāre
III sing.
dēsignātur
I plur.
dēsignāmur
II plur.
dēsignamĭni
III plur.
dēsignantur
IMPERFETTO
I sing.
dēsignābar
II sing.
dēsignabāris, dēsignabāre
III sing.
dēsignabātur
I plur.
dēsignabāmur
II plur.
dēsignabamĭni
III plur.
dēsignabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēsignābor
II sing.
dēsignabĕris, dēsignabĕre
III sing.
dēsignabĭtur
I plur.
dēsignabĭmur
II plur.
dēsignabimĭni
III plur.
dēsignabuntur
PERFETTO
I sing.
designatus, –a, –um sum
II sing.
designatus, –a, –um es
III sing.
designatus, –a, –um est
I plur.
designati, –ae, –a sumus
II plur.
designati, –ae, –a estis
III plur.
designati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
designatus, –a, –um eram
II sing.
designatus, –a, –um eras
III sing.
designatus, –a, –um erat
I plur.
designati, –ae, –a eramus
II plur.
designati, –ae, –a eratis
III plur.
designati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
designatus, –a, –um ero
II sing.
designatus, –a, –um eris
III sing.
designatus, –a, –um erit
I plur.
designati, –ae, –a erimus
II plur.
designati, –ae, –a eritis
III plur.
designati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēsigner
II sing.
dēsignēris, dēsignēre
III sing.
dēsignētur
I plur.
dēsignēmur
II plur.
dēsignemĭni
III plur.
dēsignentur
IMPERFETTO
I sing.
dēsignārer
II sing.
dēsignarēris, dēsignarēre
III sing.
dēsignarētur
I plur.
dēsignarēmur
II plur.
dēsignaremĭni
III plur.
dēsignarentur
PERFETTO
I sing.
designatus, –a, –um sim
II sing.
designatus, –a, –um sis
III sing.
designatus, –a, –um sit
I plur.
designati, –ae, –a simus
II plur.
designati, –ae, –a sitis
III plur.
designati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
designatus, –a, –um essem
II sing.
designatus, –a, –um esses
III sing.
designatus, –a, –um esset
I plur.
designati, –ae, –a essemus
II plur.
designati, –ae, –a essetis
III plur.
designati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēsignāre
II plur.
dēsignamĭni
FUTURO
II sing.
dēsignātor
III sing.
dēsignātor
II plur.
III plur.
dēsignantor
PARTICIPIO
PERFETTO
designatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dēsignāri
PERFETTO
Singolare:
designatus, –a, –um esse
Plurale:
designati, –ae, –a esse
FUTURO
designatum esse
GERUNDIVO
dēsignandus, –a, –um
SUPINO
designatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:DESIGNOR100}}