dēprōmor - Diatesi passiva

(dēprōmo, dēprōmis, deprompsi, depromptum, dēprōmĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēprōmor
II sing.
dēprōmĕris, dēprōmĕre
III sing.
dēprōmĭtur
I plur.
dēprōmĭmur
II plur.
dēprōmimĭni
III plur.
dēprōmuntur
IMPERFETTO
I sing.
dēprōmēbar
II sing.
dēprōmebāris, dēprōmebāre
III sing.
dēprōmebātur
I plur.
dēprōmebāmur
II plur.
dēprōmebamĭni
III plur.
dēprōmebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēprōmar
II sing.
dēprōmēris, dēprōmēre
III sing.
dēprōmētur
I plur.
dēprōmēmur
II plur.
dēprōmemĭni
III plur.
dēprōmentur
PERFETTO
I sing.
depromptus, –a, –um sum
II sing.
depromptus, –a, –um es
III sing.
depromptus, –a, –um est
I plur.
deprompti, –ae, –a sumus
II plur.
deprompti, –ae, –a estis
III plur.
deprompti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
depromptus, –a, –um eram
II sing.
depromptus, –a, –um eras
III sing.
depromptus, –a, –um erat
I plur.
deprompti, –ae, –a eramus
II plur.
deprompti, –ae, –a eratis
III plur.
deprompti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
depromptus, –a, –um ero
II sing.
depromptus, –a, –um eris
III sing.
depromptus, –a, –um erit
I plur.
deprompti, –ae, –a erimus
II plur.
deprompti, –ae, –a eritis
III plur.
deprompti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēprōmar
II sing.
dēprōmāris, dēprōmāre
III sing.
dēprōmātur
I plur.
dēprōmāmur
II plur.
dēprōmamĭni
III plur.
dēprōmantur
IMPERFETTO
I sing.
dēprōmĕrer
II sing.
dēprōmerēris, dēprōmerēre
III sing.
dēprōmerētur
I plur.
dēprōmerēmur
II plur.
dēprōmeremĭni
III plur.
dēprōmerentur
PERFETTO
I sing.
depromptus, –a, –um sim
II sing.
depromptus, –a, –um sis
III sing.
depromptus, –a, –um sit
I plur.
deprompti, –ae, –a simus
II plur.
deprompti, –ae, –a sitis
III plur.
deprompti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
depromptus, –a, –um essem
II sing.
depromptus, –a, –um esses
III sing.
depromptus, –a, –um esset
I plur.
deprompti, –ae, –a essemus
II plur.
deprompti, –ae, –a essetis
III plur.
deprompti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēprōmĕre
II plur.
dēprōmimĭni
FUTURO
II sing.
dēprōmĭtor
III sing.
dēprōmĭtor
II plur.
III plur.
dēprōmuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
depromptus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dēprōmi
PERFETTO
Singolare:
depromptus, –a, –um esse
Plurale:
deprompti, –ae, –a esse
FUTURO
depromptum esse
GERUNDIVO
dēprōmendus, –a, –um
SUPINO
depromptu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:DEPROMOR100}}
---CACHE---