dēprōmor - Diatesi passiva
(dēprōmo, dēprōmis, deprompsi, depromptum, dēprōmĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēprōmor
II sing.
dēprōmĕris, dēprōmĕre
III sing.
dēprōmĭtur
I plur.
dēprōmĭmur
II plur.
dēprōmimĭni
III plur.
dēprōmuntur
IMPERFETTO
I sing.
dēprōmēbar
II sing.
dēprōmebāris, dēprōmebāre
III sing.
dēprōmebātur
I plur.
dēprōmebāmur
II plur.
dēprōmebamĭni
III plur.
dēprōmebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēprōmar
II sing.
dēprōmēris, dēprōmēre
III sing.
dēprōmētur
I plur.
dēprōmēmur
II plur.
dēprōmemĭni
III plur.
dēprōmentur
PERFETTO
I sing.
depromptus, –a, –um sum
II sing.
depromptus, –a, –um es
III sing.
depromptus, –a, –um est
I plur.
deprompti, –ae, –a sumus
II plur.
deprompti, –ae, –a estis
III plur.
deprompti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
depromptus, –a, –um eram
II sing.
depromptus, –a, –um eras
III sing.
depromptus, –a, –um erat
I plur.
deprompti, –ae, –a eramus
II plur.
deprompti, –ae, –a eratis
III plur.
deprompti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
depromptus, –a, –um ero
II sing.
depromptus, –a, –um eris
III sing.
depromptus, –a, –um erit
I plur.
deprompti, –ae, –a erimus
II plur.
deprompti, –ae, –a eritis
III plur.
deprompti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēprōmar
II sing.
dēprōmāris, dēprōmāre
III sing.
dēprōmātur
I plur.
dēprōmāmur
II plur.
dēprōmamĭni
III plur.
dēprōmantur
IMPERFETTO
I sing.
dēprōmĕrer
II sing.
dēprōmerēris, dēprōmerēre
III sing.
dēprōmerētur
I plur.
dēprōmerēmur
II plur.
dēprōmeremĭni
III plur.
dēprōmerentur
PERFETTO
I sing.
depromptus, –a, –um sim
II sing.
depromptus, –a, –um sis
III sing.
depromptus, –a, –um sit
I plur.
deprompti, –ae, –a simus
II plur.
deprompti, –ae, –a sitis
III plur.
deprompti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
depromptus, –a, –um essem
II sing.
depromptus, –a, –um esses
III sing.
depromptus, –a, –um esset
I plur.
deprompti, –ae, –a essemus
II plur.
deprompti, –ae, –a essetis
III plur.
deprompti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēprōmĕre
II plur.
dēprōmimĭni
FUTURO
II sing.
dēprōmĭtor
III sing.
dēprōmĭtor
II plur.
–
III plur.
dēprōmuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
depromptus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dēprōmi
PERFETTO
Singolare:
depromptus, –a, –um esse
Plurale:
deprompti, –ae, –a esse
FUTURO
depromptum esse
GERUNDIVO
dēprōmendus, –a, –um
SUPINO
depromptu
Vedi la forma attiva di questo lemma
dēprōmor v. tr. III coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android