dēprĭmor - Diatesi passiva
(dēprĭmo, dēprĭmis, depressi, depressum, dēprĭmĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēprĭmor
II sing.
dēprĭmĕris, dēprĭmĕre
III sing.
dēprĭmĭtur
I plur.
dēprĭmĭmur
II plur.
dēprĭmimĭni
III plur.
dēprĭmuntur
IMPERFETTO
I sing.
dēprĭmēbar
II sing.
dēprĭmebāris, dēprĭmebāre
III sing.
dēprĭmebātur
I plur.
dēprĭmebāmur
II plur.
dēprĭmebamĭni
III plur.
dēprĭmebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēprĭmar
II sing.
dēprĭmēris, dēprĭmēre
III sing.
dēprĭmētur
I plur.
dēprĭmēmur
II plur.
dēprĭmemĭni
III plur.
dēprĭmentur
PERFETTO
I sing.
depressus, –a, –um sum
II sing.
depressus, –a, –um es
III sing.
depressus, –a, –um est
I plur.
depressi, –ae, –a sumus
II plur.
depressi, –ae, –a estis
III plur.
depressi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
depressus, –a, –um eram
II sing.
depressus, –a, –um eras
III sing.
depressus, –a, –um erat
I plur.
depressi, –ae, –a eramus
II plur.
depressi, –ae, –a eratis
III plur.
depressi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
depressus, –a, –um ero
II sing.
depressus, –a, –um eris
III sing.
depressus, –a, –um erit
I plur.
depressi, –ae, –a erimus
II plur.
depressi, –ae, –a eritis
III plur.
depressi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēprĭmar
II sing.
dēprĭmāris, dēprĭmāre
III sing.
dēprĭmātur
I plur.
dēprĭmāmur
II plur.
dēprĭmamĭni
III plur.
dēprĭmantur
IMPERFETTO
I sing.
dēprĭmĕrer
II sing.
dēprĭmerēris, dēprĭmerēre
III sing.
dēprĭmerētur
I plur.
dēprĭmerēmur
II plur.
dēprĭmeremĭni
III plur.
dēprĭmerentur
PERFETTO
I sing.
depressus, –a, –um sim
II sing.
depressus, –a, –um sis
III sing.
depressus, –a, –um sit
I plur.
depressi, –ae, –a simus
II plur.
depressi, –ae, –a sitis
III plur.
depressi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
depressus, –a, –um essem
II sing.
depressus, –a, –um esses
III sing.
depressus, –a, –um esset
I plur.
depressi, –ae, –a essemus
II plur.
depressi, –ae, –a essetis
III plur.
depressi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēprĭmĕre
II plur.
dēprĭmimĭni
FUTURO
II sing.
dēprĭmĭtor
III sing.
dēprĭmĭtor
II plur.
–
III plur.
dēprĭmuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
depressus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dēprĭmi
PERFETTO
Singolare:
depressus, –a, –um esse
Plurale:
depressi, –ae, –a esse
FUTURO
depressum esse
GERUNDIVO
dēprĭmendus, –a, –um
SUPINO
depressu
Vedi la forma attiva di questo lemma
dēprĭmor v. tr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android