dēplōror - Diatesi passiva

(dēplōro, dēplōras, deploravi, deploratum, dēplōrāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēplōror
II sing.
dēplōrāris, dēplōrāre
III sing.
dēplōrātur
I plur.
dēplōrāmur
II plur.
dēplōramĭni
III plur.
dēplōrantur
IMPERFETTO
I sing.
dēplōrābar
II sing.
dēplōrabāris, dēplōrabāre
III sing.
dēplōrabātur
I plur.
dēplōrabāmur
II plur.
dēplōrabamĭni
III plur.
dēplōrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēplōrābor
II sing.
dēplōrabĕris, dēplōrabĕre
III sing.
dēplōrabĭtur
I plur.
dēplōrabĭmur
II plur.
dēplōrabimĭni
III plur.
dēplōrabuntur
PERFETTO
I sing.
deploratus, –a, –um sum
II sing.
deploratus, –a, –um es
III sing.
deploratus, –a, –um est
I plur.
deplorati, –ae, –a sumus
II plur.
deplorati, –ae, –a estis
III plur.
deplorati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
deploratus, –a, –um eram
II sing.
deploratus, –a, –um eras
III sing.
deploratus, –a, –um erat
I plur.
deplorati, –ae, –a eramus
II plur.
deplorati, –ae, –a eratis
III plur.
deplorati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
deploratus, –a, –um ero
II sing.
deploratus, –a, –um eris
III sing.
deploratus, –a, –um erit
I plur.
deplorati, –ae, –a erimus
II plur.
deplorati, –ae, –a eritis
III plur.
deplorati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēplōrer
II sing.
dēplōrēris, dēplōrēre
III sing.
dēplōrētur
I plur.
dēplōrēmur
II plur.
dēplōremĭni
III plur.
dēplōrentur
IMPERFETTO
I sing.
dēplōrārer
II sing.
dēplōrarēris, dēplōrarēre
III sing.
dēplōrarētur
I plur.
dēplōrarēmur
II plur.
dēplōraremĭni
III plur.
dēplōrarentur
PERFETTO
I sing.
deploratus, –a, –um sim
II sing.
deploratus, –a, –um sis
III sing.
deploratus, –a, –um sit
I plur.
deplorati, –ae, –a simus
II plur.
deplorati, –ae, –a sitis
III plur.
deplorati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
deploratus, –a, –um essem
II sing.
deploratus, –a, –um esses
III sing.
deploratus, –a, –um esset
I plur.
deplorati, –ae, –a essemus
II plur.
deplorati, –ae, –a essetis
III plur.
deplorati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēplōrāre
II plur.
dēplōramĭni
FUTURO
II sing.
dēplōrātor
III sing.
dēplōrātor
II plur.
III plur.
dēplōrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
deploratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dēplōrāri
PERFETTO
Singolare:
deploratus, –a, –um esse
Plurale:
deplorati, –ae, –a esse
FUTURO
deploratum esse
GERUNDIVO
dēplōrandus, –a, –um
SUPINO
deploratu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:DEPLOROR100}}