dēplōror - Diatesi passiva
(dēplōro, dēplōras, deploravi, deploratum, dēplōrāre)verbo transitivo e intransitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēplōror
II sing.
dēplōrāris, dēplōrāre
III sing.
dēplōrātur
I plur.
dēplōrāmur
II plur.
dēplōramĭni
III plur.
dēplōrantur
IMPERFETTO
I sing.
dēplōrābar
II sing.
dēplōrabāris, dēplōrabāre
III sing.
dēplōrabātur
I plur.
dēplōrabāmur
II plur.
dēplōrabamĭni
III plur.
dēplōrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēplōrābor
II sing.
dēplōrabĕris, dēplōrabĕre
III sing.
dēplōrabĭtur
I plur.
dēplōrabĭmur
II plur.
dēplōrabimĭni
III plur.
dēplōrabuntur
PERFETTO
I sing.
deploratus, –a, –um sum
II sing.
deploratus, –a, –um es
III sing.
deploratus, –a, –um est
I plur.
deplorati, –ae, –a sumus
II plur.
deplorati, –ae, –a estis
III plur.
deplorati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
deploratus, –a, –um eram
II sing.
deploratus, –a, –um eras
III sing.
deploratus, –a, –um erat
I plur.
deplorati, –ae, –a eramus
II plur.
deplorati, –ae, –a eratis
III plur.
deplorati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
deploratus, –a, –um ero
II sing.
deploratus, –a, –um eris
III sing.
deploratus, –a, –um erit
I plur.
deplorati, –ae, –a erimus
II plur.
deplorati, –ae, –a eritis
III plur.
deplorati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēplōrer
II sing.
dēplōrēris, dēplōrēre
III sing.
dēplōrētur
I plur.
dēplōrēmur
II plur.
dēplōremĭni
III plur.
dēplōrentur
IMPERFETTO
I sing.
dēplōrārer
II sing.
dēplōrarēris, dēplōrarēre
III sing.
dēplōrarētur
I plur.
dēplōrarēmur
II plur.
dēplōraremĭni
III plur.
dēplōrarentur
PERFETTO
I sing.
deploratus, –a, –um sim
II sing.
deploratus, –a, –um sis
III sing.
deploratus, –a, –um sit
I plur.
deplorati, –ae, –a simus
II plur.
deplorati, –ae, –a sitis
III plur.
deplorati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
deploratus, –a, –um essem
II sing.
deploratus, –a, –um esses
III sing.
deploratus, –a, –um esset
I plur.
deplorati, –ae, –a essemus
II plur.
deplorati, –ae, –a essetis
III plur.
deplorati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēplōrāre
II plur.
dēplōramĭni
FUTURO
II sing.
dēplōrātor
III sing.
dēplōrātor
II plur.
–
III plur.
dēplōrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
deploratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dēplōrāri
PERFETTO
Singolare:
deploratus, –a, –um esse
Plurale:
deplorati, –ae, –a esse
FUTURO
deploratum esse
GERUNDIVO
dēplōrandus, –a, –um
SUPINO
deploratu
Vedi la forma attiva di questo lemma
dēplōror v. tr. e intr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android