dēmŏror - Diatesi attiva

(dēmŏror, dēmŏrāris, demoratus sum, dēmŏrāri)

verbo transitivo e intransitivo deponente I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēmŏror
II sing.
dēmŏrāris, dēmŏrāre
III sing.
dēmŏrātur
I plur.
dēmŏrāmur
II plur.
dēmŏramĭni
III plur.
dēmŏrantur
IMPERFETTO
I sing.
dēmŏrābar
II sing.
dēmŏrabāris, dēmŏrabāre
III sing.
dēmŏrabātur
I plur.
dēmŏrabāmur
II plur.
dēmŏrabamĭni
III plur.
dēmŏrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēmŏrābor
II sing.
dēmŏrabĕris, dēmŏrabĕre
III sing.
dēmŏrabĭtur
I plur.
dēmŏrabĭmur
II plur.
dēmŏrabimĭni
III plur.
dēmŏrabuntur
PERFETTO
I sing.
demoratus, –a, –um sum
II sing.
demoratus, –a, –um es
III sing.
demoratus, –a, –um est
I plur.
demorati, –ae, –a sumus
II plur.
demorati, –ae, –a estis
III plur.
demorati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
demoratus, –a, –um eram
II sing.
demoratus, –a, –um eras
III sing.
demoratus, –a, –um erat
I plur.
demorati, –ae, –a eramus
II plur.
demorati, –ae, –a eratis
III plur.
demorati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
demoratus, –a, –um ero
II sing.
demoratus, –a, –um eris
III sing.
demoratus, –a, –um erit
I plur.
demorati, –ae, –a erimus
II plur.
demorati, –ae, –a eritis
III plur.
demorati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēmŏrer
II sing.
dēmŏrēris, dēmŏrēre
III sing.
dēmŏrētur
I plur.
dēmŏrēmur
II plur.
dēmŏremĭni
III plur.
dēmŏrentur
IMPERFETTO
I sing.
dēmŏrārer
II sing.
dēmŏrarēris, dēmŏrarēre
III sing.
dēmŏrarētur
I plur.
dēmŏrarēmur
II plur.
dēmŏraremĭni
III plur.
dēmŏrarentur
PERFETTO
I sing.
demoratus, –a, –um sim
II sing.
demoratus, –a, –um sis
III sing.
demoratus, –a, –um sit
I plur.
demorati, –ae, –a simus
II plur.
demorati, –ae, –a sitis
III plur.
demorati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
demoratus, –a, –um essem
II sing.
demoratus, –a, –um esses
III sing.
demoratus, –a, –um esset
I plur.
demorati, –ae, –a essemus
II plur.
demorati, –ae, –a essetis
III plur.
demorati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēmŏrāre
II plur.
dēmŏramĭni
FUTURO
II sing.
dēmŏrātor
III sing.
dēmŏrātor
II plur.
III plur.
dēmŏrantor
INFINITO
PRESENTE
dēmŏrāri
PERFETTO
Singolare:
demoratus, –a, –um esse
Plurale:
demorati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
demoratūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
demoratūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
dēmŏrans, –antis
FUTURO
demoratūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
demoratum
Passivo:
demoratu
GERUNDIO
Genitivo:
dēmŏrandi
Dativo:
dēmŏrando
Accusativo:
dēmŏrandum
Ablativo:
dēmŏrando
GERUNDIVO
dēmŏrandus, –a, –um






Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:DEMOROR100}}
---CACHE---