dēmordĕor - Diatesi passiva
(dēmordĕo, dēmordes, demorsum, dēmordēre)verbo transitivo II coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēmordĕor
II sing.
dēmordēris, dēmordēre
III sing.
dēmordētur
I plur.
dēmordēmur
II plur.
dēmordemĭni
III plur.
dēmordentur
IMPERFETTO
I sing.
dēmordēbar
II sing.
dēmordebāris
III sing.
dēmordebātur
I plur.
dēmordebāmur
II plur.
dēmordebamĭni
III plur.
dēmordebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēmordēbor
II sing.
dēmordebĕris, dēmordebĕre
III sing.
dēmordebĭtur
I plur.
dēmordebĭmur
II plur.
dēmordebimĭni
III plur.
dēmordebuntur
PERFETTO
I sing.
demorsus, –a, –um sum
II sing.
demorsus, –a, –um es
III sing.
demorsus, –a, –um est
I plur.
demorsi, –ae, –a sumus
II plur.
demorsi, –ae, –a estis
III plur.
demorsi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
demorsus, –a, –um eram
II sing.
demorsus, –a, –um eras
III sing.
demorsus, –a, –um erat
I plur.
demorsi, –ae, –a eramus
II plur.
demorsi, –ae, –a eratis
III plur.
demorsi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
demorsus, –a, –um ero
II sing.
demorsus, –a, –um eris
III sing.
demorsus, –a, –um erit
I plur.
demorsi, –ae, –a erimus
II plur.
demorsi, –ae, –a eritis
III plur.
demorsi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēmordĕar
II sing.
dēmordeāris, dēmordeāre
III sing.
dēmordeātur
I plur.
dēmordeāmur
II plur.
dēmordeamĭni
III plur.
dēmordeantur
IMPERFETTO
I sing.
dēmordērer
II sing.
dēmorderēris, dēmorderēre
III sing.
dēmorderētur
I plur.
dēmorderēmur
II plur.
dēmorderemĭni
III plur.
dēmorderentur
PERFETTO
I sing.
demorsus, –a, –um sim
II sing.
demorsus, –a, –um sis
III sing.
demorsus, –a, –um sit
I plur.
demorsi, –ae, –a simus
II plur.
demorsi, –ae, –a sitis
III plur.
demorsi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
demorsus, –a, –um essem
II sing.
demorsus, –a, –um esses
III sing.
demorsus, –a, –um esset
I plur.
demorsi, –ae, –a essemus
II plur.
demorsi, –ae, –a essetis
III plur.
demorsi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēmordēre
II plur.
dēmordemĭni
FUTURO
II sing.
dēmordētor
III sing.
dēmordētor
II plur.
–
III plur.
dēmordentor
PARTICIPIO
PERFETTO
demorsus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dēmordēri
PERFETTO
Singolare:
demorsus, –a, –um esse
Plurale:
demorsi, –ae, –a esse
FUTURO
demorsum esse
GERUNDIVO
dēmordendus, –a, –um
SUPINO
demorsu
Vedi la forma attiva di questo lemma
dēmordĕor v. tr. II coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android