dēmōlĭor - Diatesi attiva

(dēmōlĭor, dēmōlīris, demolitus sum, dēmōlīri)

verbo transitivo deponente IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēmōlĭor
II sing.
dēmōlīris, dēmōlīre
III sing.
dēmōlītur
I plur.
dēmōlīmur
II plur.
dēmōlimĭni
III plur.
dēmōliuntur
IMPERFETTO
I sing.
dēmōliēbar
II sing.
dēmōliebāris, dēmōliebāre
III sing.
dēmōliebātur
I plur.
dēmōliebāmur
II plur.
dēmōliebamĭni
III plur.
dēmōliebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēmōlĭar
II sing.
dēmōliēris, dēmōliēre
III sing.
dēmōliētur
I plur.
dēmōliēmur
II plur.
dēmōliemĭni
III plur.
dēmōlientur
PERFETTO
I sing.
demolitus, –a, –um sum
II sing.
demolitus, –a, –um es
III sing.
demolitus, –a, –um est
I plur.
demoliti, –ae, –a sumus
II plur.
demoliti, –ae, –a estis
III plur.
demoliti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
demolitus, –a, –um eram
II sing.
demolitus, –a, –um eras
III sing.
demolitus, –a, –um erat
I plur.
demoliti, –ae, –a eramus
II plur.
demoliti, –ae, –a eratis
III plur.
demoliti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
demolitus, –a, –um ero
II sing.
demolitus, –a, –um eris
III sing.
demolitus, –a, –um erit
I plur.
demoliti, –ae, –a erimus
II plur.
demoliti, –ae, –a eritis
III plur.
demoliti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēmōlĭar
II sing.
dēmōliāris, dēmōliāre
III sing.
dēmōliātur
I plur.
dēmōliāmur
II plur.
dēmōliamĭni
III plur.
dēmōliantur
IMPERFETTO
I sing.
dēmōlīrer
II sing.
dēmōlirēris, dēmōlirēre
III sing.
dēmōlirētur
I plur.
dēmōlirēmur
II plur.
dēmōlirēmini
III plur.
dēmōlirentur
PERFETTO
I sing.
demolitus, –a, –um sim
II sing.
demolitus, –a, –um sis
III sing.
demolitus, –a, –um sit
I plur.
demoliti, –ae, –a simus
II plur.
demoliti, –ae, –a sitis
III plur.
demoliti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
demolitus, –a, –um essem
II sing.
demolitus, –a, –um esses
III sing.
demolitus, –a, –um esset
I plur.
demoliti, –ae, –a essemus
II plur.
demoliti, –ae, –a essetis
III plur.
demoliti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēmōlīre
II plur.
dēmōlimĭni
FUTURO
II sing.
dēmōlītor
III sing.
dēmōlītor
II plur.
III plur.
dēmōliuntor
INFINITO
PRESENTE
dēmōlīri
PERFETTO
Singolare:
demolitus, –a, –um esse
Plurale:
demoliti, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
demolitūrūm, –am, –ūm
Plurale:
demolitūros, –as, –a
PARTICIPIO
PRESENTE
dēmōliens, –ientis
FUTURO
demolitūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
demolitum
Passivo:
demolitu
GERUNDIO
Genitivo:
dēmōliendi
Dativo:
dēmōliendo
Accusativo:
ad dēmōliendum
Ablativo:
dēmōliendo
GERUNDIVO
dēmōliendus, –a, –um






Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:DEMOLIOR200}}
---CACHE---