Donazione

dēmonstrans


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
dēmonstrans
Gen.
dēmonstrantis
Dat.
dēmonstranti
Acc.
dēmonstrantem
Abl.
dēmonstrans
Voc.
dēmonstranti
PLURALE
Nom.
dēmonstrantes
Gen.
dēmonstrantium
Dat.
dēmonstrantibus
Acc.
dēmonstrantes
Abl.
dēmonstrantes
Voc.
dēmonstrantibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
dēmonstrans
Gen.
dēmonstrantis
Dat.
dēmonstranti
Acc.
dēmonstrantem
Abl.
dēmonstrans
Voc.
dēmonstranti
PLURALE
Nom.
dēmonstrantes
Gen.
dēmonstrantium
Dat.
dēmonstrantibus
Acc.
dēmonstrantes
Abl.
dēmonstrantes
Voc.
dēmonstrantibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
dēmonstrans
Gen.
dēmonstrantis
Dat.
dēmonstranti
Acc.
dēmonstrans
Abl.
dēmonstrans
Voc.
dēmonstranti
PLURALE
Nom.
dēmonstrantia
Gen.
dēmonstrantium
Dat.
dēmonstrantibus
Acc.
dēmonstrantia
Abl.
dēmonstrantia
Voc.
dēmonstrantibus

‹ dēmōnstrābĭlis
dēmonstrātĭo ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
dēmōlītŏr sost. masch. III decl.
demolitūrūs agg. part. fut.
demolitus agg. part. perf. I cl.
demolitus agg. inf. perf.
dēmōnstrābĭlis agg. II cl.
dēmonstrans agg. part. pres. II cl.
dēmonstrātĭo sost. femm. III decl.
dēmonstrātīva sost. femm. I decl.
dēmonstrātīvē avv.
dēmonstrātīvus agg. I cl.
dēmonstrātŏr sost. masch. III decl.
dēmonstrātrix sost. femm. III decl.
demonstratūrūs agg. part. fut.
demonstratus agg. part. perf. I cl.
demonstratus agg. inf. perf.
dēmonstro v. tr. I coniug.
dēmonstror v. tr. I coniug.
Dēmŏphōn sost. masch. III decl.
Dēmŏphōon sost. masch. III decl.
dēmor v. tr. III coniug.
{{ID:DEMONSTRANS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android