Donazione

dēmānans


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
dēmānans
Gen.
dēmānantis
Dat.
dēmānanti
Acc.
dēmānantem
Abl.
dēmānans
Voc.
dēmānanti
PLURALE
Nom.
dēmānantes
Gen.
dēmānantium
Dat.
dēmānantibus
Acc.
dēmānantes
Abl.
dēmānantes
Voc.
dēmānantibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
dēmānans
Gen.
dēmānantis
Dat.
dēmānanti
Acc.
dēmānantem
Abl.
dēmānans
Voc.
dēmānanti
PLURALE
Nom.
dēmānantes
Gen.
dēmānantium
Dat.
dēmānantibus
Acc.
dēmānantes
Abl.
dēmānantes
Voc.
dēmānantibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
dēmānans
Gen.
dēmānantis
Dat.
dēmānanti
Acc.
dēmānans
Abl.
dēmānans
Voc.
dēmānanti
PLURALE
Nom.
dēmānantia
Gen.
dēmānantium
Dat.
dēmānantibus
Acc.
dēmānantia
Abl.
dēmānantia
Voc.
dēmānantibus

‹ dēmăgis
demanatūrūs ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
dēlŭtor v. tr. I coniug.
Dēmādēs sost. masch. III decl.
dĕmădescens agg. part. pres. II cl.
dĕmădesco v. intr. III coniug.
dēmăgis avv.
dēmānans agg. part. pres. II cl.
demanatūrūs agg. part. fut.
dēmandans agg. part. pres. II cl.
dēmandātĭo sost. femm. III decl.
demandatūrūs agg. part. fut.
demandatus agg. part. perf. I cl.
demandatus agg. inf. perf.
dēmando v. tr. I coniug.
dēmandor v. tr. I coniug.
dēmāno v. intr. I coniug.
Dēmărātus sost. masch. II decl.
dēmarchus sost. masch. II decl.
dēmātrīcans agg. part. pres. II cl.
dēmātrīco v. tr. I coniug.
dēmātrīcor v. tr. I coniug.
{{ID:DEMANANS100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android