dēmandor - Diatesi passiva

(dēmando, dēmandas, demandavi, demandatum, dēmandāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēmandor
II sing.
dēmandāris, dēmandāre
III sing.
dēmandātur
I plur.
dēmandāmur
II plur.
dēmandamĭni
III plur.
dēmandantur
IMPERFETTO
I sing.
dēmandābar
II sing.
dēmandabāris, dēmandabāre
III sing.
dēmandabātur
I plur.
dēmandabāmur
II plur.
dēmandabamĭni
III plur.
dēmandabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēmandābor
II sing.
dēmandabĕris, dēmandabĕre
III sing.
dēmandabĭtur
I plur.
dēmandabĭmur
II plur.
dēmandabimĭni
III plur.
dēmandabuntur
PERFETTO
I sing.
demandatus, –a, –um sum
II sing.
demandatus, –a, –um es
III sing.
demandatus, –a, –um est
I plur.
demandati, –ae, –a sumus
II plur.
demandati, –ae, –a estis
III plur.
demandati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
demandatus, –a, –um eram
II sing.
demandatus, –a, –um eras
III sing.
demandatus, –a, –um erat
I plur.
demandati, –ae, –a eramus
II plur.
demandati, –ae, –a eratis
III plur.
demandati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
demandatus, –a, –um ero
II sing.
demandatus, –a, –um eris
III sing.
demandatus, –a, –um erit
I plur.
demandati, –ae, –a erimus
II plur.
demandati, –ae, –a eritis
III plur.
demandati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēmander
II sing.
dēmandēris, dēmandēre
III sing.
dēmandētur
I plur.
dēmandēmur
II plur.
dēmandemĭni
III plur.
dēmandentur
IMPERFETTO
I sing.
dēmandārer
II sing.
dēmandarēris, dēmandarēre
III sing.
dēmandarētur
I plur.
dēmandarēmur
II plur.
dēmandaremĭni
III plur.
dēmandarentur
PERFETTO
I sing.
demandatus, –a, –um sim
II sing.
demandatus, –a, –um sis
III sing.
demandatus, –a, –um sit
I plur.
demandati, –ae, –a simus
II plur.
demandati, –ae, –a sitis
III plur.
demandati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
demandatus, –a, –um essem
II sing.
demandatus, –a, –um esses
III sing.
demandatus, –a, –um esset
I plur.
demandati, –ae, –a essemus
II plur.
demandati, –ae, –a essetis
III plur.
demandati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēmandāre
II plur.
dēmandamĭni
FUTURO
II sing.
dēmandātor
III sing.
dēmandātor
II plur.
III plur.
dēmandantor
PARTICIPIO
PERFETTO
demandatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dēmandāri
PERFETTO
Singolare:
demandatus, –a, –um esse
Plurale:
demandati, –ae, –a esse
FUTURO
demandatum esse
GERUNDIVO
dēmandandus, –a, –um
SUPINO
demandatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:DEMANDOR100}}
---CACHE---