dēiungor - Diatesi passiva
(dēiungo, dēiungis, deiunxi, deiunctum, dēiungĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēiungor
II sing.
dēiungĕris, dēiungĕre
III sing.
dēiungĭtur
I plur.
dēiungĭmur
II plur.
dēiungimĭni
III plur.
dēiunguntur
IMPERFETTO
I sing.
dēiungēbar
II sing.
dēiungebāris, dēiungebāre
III sing.
dēiungebātur
I plur.
dēiungebāmur
II plur.
dēiungebamĭni
III plur.
dēiungebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēiungar
II sing.
dēiungēris, dēiungēre
III sing.
dēiungētur
I plur.
dēiungēmur
II plur.
dēiungemĭni
III plur.
dēiungentur
PERFETTO
I sing.
deiunctus, –a, –um sum
II sing.
deiunctus, –a, –um es
III sing.
deiunctus, –a, –um est
I plur.
deiuncti, –ae, –a sumus
II plur.
deiuncti, –ae, –a estis
III plur.
deiuncti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
deiunctus, –a, –um eram
II sing.
deiunctus, –a, –um eras
III sing.
deiunctus, –a, –um erat
I plur.
deiuncti, –ae, –a eramus
II plur.
deiuncti, –ae, –a eratis
III plur.
deiuncti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
deiunctus, –a, –um ero
II sing.
deiunctus, –a, –um eris
III sing.
deiunctus, –a, –um erit
I plur.
deiuncti, –ae, –a erimus
II plur.
deiuncti, –ae, –a eritis
III plur.
deiuncti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēiungar
II sing.
dēiungāris, dēiungāre
III sing.
dēiungātur
I plur.
dēiungāmur
II plur.
dēiungamĭni
III plur.
dēiungantur
IMPERFETTO
I sing.
dēiungĕrer
II sing.
dēiungerēris, dēiungerēre
III sing.
dēiungerētur
I plur.
dēiungerēmur
II plur.
dēiungeremĭni
III plur.
dēiungerentur
PERFETTO
I sing.
deiunctus, –a, –um sim
II sing.
deiunctus, –a, –um sis
III sing.
deiunctus, –a, –um sit
I plur.
deiuncti, –ae, –a simus
II plur.
deiuncti, –ae, –a sitis
III plur.
deiuncti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
deiunctus, –a, –um essem
II sing.
deiunctus, –a, –um esses
III sing.
deiunctus, –a, –um esset
I plur.
deiuncti, –ae, –a essemus
II plur.
deiuncti, –ae, –a essetis
III plur.
deiuncti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēiungĕre
II plur.
dēiungimĭni
FUTURO
II sing.
dēiungĭtor
III sing.
dēiungĭtor
II plur.
–
III plur.
dēiunguntor
PARTICIPIO
PERFETTO
deiunctus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dēiungi
PERFETTO
Singolare:
deiunctus, –a, –um esse
Plurale:
deiuncti, –ae, –a esse
FUTURO
deiunctum esse
GERUNDIVO
dēiungendus, –a, –um
SUPINO
deiunctu
Vedi la forma attiva di questo lemma
dēiungor v. tr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android