dēfensĭtor - Diatesi passiva
(dēfensĭto, dēfensĭtas, defensitavi, defensitatum, dēfensĭtāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēfensĭtor
II sing.
dēfensĭtāris, dēfensĭtāre
III sing.
dēfensĭtātur
I plur.
dēfensĭtāmur
II plur.
dēfensĭtamĭni
III plur.
dēfensĭtantur
IMPERFETTO
I sing.
dēfensĭtābar
II sing.
dēfensĭtabāris, dēfensĭtabāre
III sing.
dēfensĭtabātur
I plur.
dēfensĭtabāmur
II plur.
dēfensĭtabamĭni
III plur.
dēfensĭtabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēfensĭtābor
II sing.
dēfensĭtabĕris, dēfensĭtabĕre
III sing.
dēfensĭtabĭtur
I plur.
dēfensĭtabĭmur
II plur.
dēfensĭtabimĭni
III plur.
dēfensĭtabuntur
PERFETTO
I sing.
defensitatus, –a, –um sum
II sing.
defensitatus, –a, –um es
III sing.
defensitatus, –a, –um est
I plur.
defensitati, –ae, –a sumus
II plur.
defensitati, –ae, –a estis
III plur.
defensitati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
defensitatus, –a, –um eram
II sing.
defensitatus, –a, –um eras
III sing.
defensitatus, –a, –um erat
I plur.
defensitati, –ae, –a eramus
II plur.
defensitati, –ae, –a eratis
III plur.
defensitati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
defensitatus, –a, –um ero
II sing.
defensitatus, –a, –um eris
III sing.
defensitatus, –a, –um erit
I plur.
defensitati, –ae, –a erimus
II plur.
defensitati, –ae, –a eritis
III plur.
defensitati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēfensĭter
II sing.
dēfensĭtēris, dēfensĭtēre
III sing.
dēfensĭtētur
I plur.
dēfensĭtēmur
II plur.
dēfensĭtemĭni
III plur.
dēfensĭtentur
IMPERFETTO
I sing.
dēfensĭtārer
II sing.
dēfensĭtarēris, dēfensĭtarēre
III sing.
dēfensĭtarētur
I plur.
dēfensĭtarēmur
II plur.
dēfensĭtaremĭni
III plur.
dēfensĭtarentur
PERFETTO
I sing.
defensitatus, –a, –um sim
II sing.
defensitatus, –a, –um sis
III sing.
defensitatus, –a, –um sit
I plur.
defensitati, –ae, –a simus
II plur.
defensitati, –ae, –a sitis
III plur.
defensitati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
defensitatus, –a, –um essem
II sing.
defensitatus, –a, –um esses
III sing.
defensitatus, –a, –um esset
I plur.
defensitati, –ae, –a essemus
II plur.
defensitati, –ae, –a essetis
III plur.
defensitati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēfensĭtāre
II plur.
dēfensĭtamĭni
FUTURO
II sing.
dēfensĭtātor
III sing.
dēfensĭtātor
II plur.
–
III plur.
dēfensĭtantor
PARTICIPIO
PERFETTO
defensitatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dēfensĭtāri
PERFETTO
Singolare:
defensitatus, –a, –um esse
Plurale:
defensitati, –ae, –a esse
FUTURO
defensitatum esse
GERUNDIVO
dēfensĭtandus, –a, –um
SUPINO
defensitatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
dēfensĭtor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android