dēfervēfăcĭo - Diatesi attiva
(dēfervēfăcĭo, dēfervēfăcis, defervefeci, defervefactum, dēfervēfăcĕre)verbo transitivo III coniugazione in -io
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēfervēfăcĭo
II sing.
dēfervēfăcis
III sing.
dēfervēfăcit
I plur.
dēfervēfăcīmus
II plur.
dēfervēfăcītis
III plur.
dēfervēfăciunt
IMPERFETTO
I sing.
dēfervēfăciēbam
II sing.
dēfervēfăciēbas
III sing.
dēfervēfăciēbat
I plur.
dēfervēfăciebāmus
II plur.
dēfervēfăciebātis
III plur.
dēfervēfăciēbant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēfervēfăcĭam
II sing.
dēfervēfăcĭes
III sing.
dēfervēfăcĭet
I plur.
dēfervēfăciēmus
II plur.
dēfervēfăciētis
III plur.
dēfervēfăcĭent
PERFETTO
I sing.
defervefeci
II sing.
defervefecisti
III sing.
defervefecit
I plur.
defervefecĭmus
II plur.
defervefecistis
III plur.
defervefecērunt, defervefecēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
defervefecĕram
II sing.
defervefecĕras
III sing.
defervefecĕrat
I plur.
defervefecerāmus
II plur.
defervefecerātis
III plur.
defervefecĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
defervefecĕro
II sing.
defervefecĕris
III sing.
defervefecĕrit
I plur.
defervefecerĭmus
II plur.
defervefecerĭtis
III plur.
defervefecĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēfervēfăcĭam
II sing.
dēfervēfăcĭas
III sing.
dēfervēfăcĭat
I plur.
dēfervēfăciāmus
II plur.
dēfervēfăciātis
III plur.
dēfervēfăcĭant
IMPERFETTO
I sing.
dēfervēfăcĕrem
II sing.
dēfervēfăcĕres
III sing.
dēfervēfăcĕret
I plur.
dēfervēfăcerēmus
II plur.
dēfervēfăcerētis
III plur.
dēfervēfăcĕrent
PERFETTO
I sing.
defervefecĕrim
II sing.
defervefecĕris
III sing.
defervefecĕrit
I plur.
defervefecerĭmus
II plur.
defervefecerĭtis
III plur.
defervefecĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
defervefecissem
II sing.
defervefecisses
III sing.
defervefecisset
I plur.
defervefecissēmus
II plur.
defervefecissētis
III plur.
defervefecissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēfervēfăce, dēfervēfăc
II plur.
dēfervēfăcĭte
FUTURO
II sing.
dēfervēfăcĭto
III sing.
dēfervēfăcĭto
II plur.
dēfervēfăcitōte
III plur.
dēfervēfăciunto
PARTICIPIO
PRESENTE
dēfervēfăciens, –ientis
FUTURO
defervefactūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
dēfervēfăcĕre
PERFETTO
defervefecisse
FUTURO
Singolare:
defervefactūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
defervefactūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
dēfervēfăciendi
Dativo:
dēfervēfăciendo
Accusativo:
ad dēfervēfăciendum
Ablativo:
dēfervēfăciendo
SUPINO
defervefactum
dēfervēfăcĭo v. tr. III coniug. in -io
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android