dēbellor - Diatesi passiva

(dēbello, dēbellas, debellavi, debellatum, dēbellāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēbellor
II sing.
dēbellāris, dēbellāre
III sing.
dēbellātur
I plur.
dēbellāmur
II plur.
dēbellamĭni
III plur.
dēbellantur
IMPERFETTO
I sing.
dēbellābar
II sing.
dēbellabāris, dēbellabāre
III sing.
dēbellabātur
I plur.
dēbellabāmur
II plur.
dēbellabamĭni
III plur.
dēbellabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēbellābor
II sing.
dēbellabĕris, dēbellabĕre
III sing.
dēbellabĭtur
I plur.
dēbellabĭmur
II plur.
dēbellabimĭni
III plur.
dēbellabuntur
PERFETTO
I sing.
debellatus, –a, –um sum
II sing.
debellatus, –a, –um es
III sing.
debellatus, –a, –um est
I plur.
debellati, –ae, –a sumus
II plur.
debellati, –ae, –a estis
III plur.
debellati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
debellatus, –a, –um eram
II sing.
debellatus, –a, –um eras
III sing.
debellatus, –a, –um erat
I plur.
debellati, –ae, –a eramus
II plur.
debellati, –ae, –a eratis
III plur.
debellati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
debellatus, –a, –um ero
II sing.
debellatus, –a, –um eris
III sing.
debellatus, –a, –um erit
I plur.
debellati, –ae, –a erimus
II plur.
debellati, –ae, –a eritis
III plur.
debellati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēbeller
II sing.
dēbellēris, dēbellēre
III sing.
dēbellētur
I plur.
dēbellēmur
II plur.
dēbellemĭni
III plur.
dēbellentur
IMPERFETTO
I sing.
dēbellārer
II sing.
dēbellarēris, dēbellarēre
III sing.
dēbellarētur
I plur.
dēbellarēmur
II plur.
dēbellaremĭni
III plur.
dēbellarentur
PERFETTO
I sing.
debellatus, –a, –um sim
II sing.
debellatus, –a, –um sis
III sing.
debellatus, –a, –um sit
I plur.
debellati, –ae, –a simus
II plur.
debellati, –ae, –a sitis
III plur.
debellati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
debellatus, –a, –um essem
II sing.
debellatus, –a, –um esses
III sing.
debellatus, –a, –um esset
I plur.
debellati, –ae, –a essemus
II plur.
debellati, –ae, –a essetis
III plur.
debellati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēbellāre
II plur.
dēbellamĭni
FUTURO
II sing.
dēbellātor
III sing.
dēbellātor
II plur.
III plur.
dēbellantor
PARTICIPIO
PERFETTO
debellatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dēbellāri
PERFETTO
Singolare:
debellatus, –a, –um esse
Plurale:
debellati, –ae, –a esse
FUTURO
debellatum esse
GERUNDIVO
dēbellandus, –a, –um
SUPINO
debellatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:DEBELLOR100}}
---CACHE---