dĕartŭor - Diatesi passiva
(dĕartŭo, dĕartŭas, deartuavi, deartuatum, dĕartŭāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dĕartŭor
II sing.
dĕartŭāris, dĕartŭāre
III sing.
dĕartŭātur
I plur.
dĕartŭāmur
II plur.
dĕartŭamĭni
III plur.
dĕartŭantur
IMPERFETTO
I sing.
dĕartŭābar
II sing.
dĕartŭabāris, dĕartŭabāre
III sing.
dĕartŭabātur
I plur.
dĕartŭabāmur
II plur.
dĕartŭabamĭni
III plur.
dĕartŭabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dĕartŭābor
II sing.
dĕartŭabĕris, dĕartŭabĕre
III sing.
dĕartŭabĭtur
I plur.
dĕartŭabĭmur
II plur.
dĕartŭabimĭni
III plur.
dĕartŭabuntur
PERFETTO
I sing.
deartuatus, –a, –um sum
II sing.
deartuatus, –a, –um es
III sing.
deartuatus, –a, –um est
I plur.
deartuati, –ae, –a sumus
II plur.
deartuati, –ae, –a estis
III plur.
deartuati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
deartuatus, –a, –um eram
II sing.
deartuatus, –a, –um eras
III sing.
deartuatus, –a, –um erat
I plur.
deartuati, –ae, –a eramus
II plur.
deartuati, –ae, –a eratis
III plur.
deartuati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
deartuatus, –a, –um ero
II sing.
deartuatus, –a, –um eris
III sing.
deartuatus, –a, –um erit
I plur.
deartuati, –ae, –a erimus
II plur.
deartuati, –ae, –a eritis
III plur.
deartuati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dĕartŭer
II sing.
dĕartŭēris, dĕartŭēre
III sing.
dĕartŭētur
I plur.
dĕartŭēmur
II plur.
dĕartŭemĭni
III plur.
dĕartŭentur
IMPERFETTO
I sing.
dĕartŭārer
II sing.
dĕartŭarēris, dĕartŭarēre
III sing.
dĕartŭarētur
I plur.
dĕartŭarēmur
II plur.
dĕartŭaremĭni
III plur.
dĕartŭarentur
PERFETTO
I sing.
deartuatus, –a, –um sim
II sing.
deartuatus, –a, –um sis
III sing.
deartuatus, –a, –um sit
I plur.
deartuati, –ae, –a simus
II plur.
deartuati, –ae, –a sitis
III plur.
deartuati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
deartuatus, –a, –um essem
II sing.
deartuatus, –a, –um esses
III sing.
deartuatus, –a, –um esset
I plur.
deartuati, –ae, –a essemus
II plur.
deartuati, –ae, –a essetis
III plur.
deartuati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dĕartŭāre
II plur.
dĕartŭamĭni
FUTURO
II sing.
dĕartŭātor
III sing.
dĕartŭātor
II plur.
–
III plur.
dĕartŭantor
PARTICIPIO
PERFETTO
deartuatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dĕartŭāri
PERFETTO
Singolare:
deartuatus, –a, –um esse
Plurale:
deartuati, –ae, –a esse
FUTURO
deartuatum esse
GERUNDIVO
dĕartŭandus, –a, –um
SUPINO
deartuatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
dĕartŭor v. tr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android