dĕauror - Diatesi passiva
(dĕauro, dĕauras, deauravi, deauratum, dĕaurāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dĕauror
II sing.
dĕaurāris, dĕaurāre
III sing.
dĕaurātur
I plur.
dĕaurāmur
II plur.
dĕauramĭni
III plur.
dĕaurantur
IMPERFETTO
I sing.
dĕaurābar
II sing.
dĕaurabāris, dĕaurabāre
III sing.
dĕaurabātur
I plur.
dĕaurabāmur
II plur.
dĕaurabamĭni
III plur.
dĕaurabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dĕaurābor
II sing.
dĕaurabĕris, dĕaurabĕre
III sing.
dĕaurabĭtur
I plur.
dĕaurabĭmur
II plur.
dĕaurabimĭni
III plur.
dĕaurabuntur
PERFETTO
I sing.
deauratus, –a, –um sum
II sing.
deauratus, –a, –um es
III sing.
deauratus, –a, –um est
I plur.
deaurati, –ae, –a sumus
II plur.
deaurati, –ae, –a estis
III plur.
deaurati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
deauratus, –a, –um eram
II sing.
deauratus, –a, –um eras
III sing.
deauratus, –a, –um erat
I plur.
deaurati, –ae, –a eramus
II plur.
deaurati, –ae, –a eratis
III plur.
deaurati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
deauratus, –a, –um ero
II sing.
deauratus, –a, –um eris
III sing.
deauratus, –a, –um erit
I plur.
deaurati, –ae, –a erimus
II plur.
deaurati, –ae, –a eritis
III plur.
deaurati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dĕaurer
II sing.
dĕaurēris, dĕaurēre
III sing.
dĕaurētur
I plur.
dĕaurēmur
II plur.
dĕauremĭni
III plur.
dĕaurentur
IMPERFETTO
I sing.
dĕaurārer
II sing.
dĕaurarēris, dĕaurarēre
III sing.
dĕaurarētur
I plur.
dĕaurarēmur
II plur.
dĕauraremĭni
III plur.
dĕaurarentur
PERFETTO
I sing.
deauratus, –a, –um sim
II sing.
deauratus, –a, –um sis
III sing.
deauratus, –a, –um sit
I plur.
deaurati, –ae, –a simus
II plur.
deaurati, –ae, –a sitis
III plur.
deaurati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
deauratus, –a, –um essem
II sing.
deauratus, –a, –um esses
III sing.
deauratus, –a, –um esset
I plur.
deaurati, –ae, –a essemus
II plur.
deaurati, –ae, –a essetis
III plur.
deaurati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dĕaurāre
II plur.
dĕauramĭni
FUTURO
II sing.
dĕaurātor
III sing.
dĕaurātor
II plur.
–
III plur.
dĕaurantor
PARTICIPIO
PERFETTO
deauratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dĕaurāri
PERFETTO
Singolare:
deauratus, –a, –um esse
Plurale:
deaurati, –ae, –a esse
FUTURO
deauratum esse
GERUNDIVO
dĕaurandus, –a, –um
SUPINO
deauratu
Vedi la forma attiva di questo lemma
dĕauror v. tr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android