dĕarmor - Diatesi passiva

(dĕarmo, dĕarmas, dearmavi, dearmatum, dĕarmāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dĕarmor
II sing.
dĕarmāris, dĕarmāre
III sing.
dĕarmātur
I plur.
dĕarmāmur
II plur.
dĕarmamĭni
III plur.
dĕarmantur
IMPERFETTO
I sing.
dĕarmābar
II sing.
dĕarmabāris, dĕarmabāre
III sing.
dĕarmabātur
I plur.
dĕarmabāmur
II plur.
dĕarmabamĭni
III plur.
dĕarmabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dĕarmābor
II sing.
dĕarmabĕris, dĕarmabĕre
III sing.
dĕarmabĭtur
I plur.
dĕarmabĭmur
II plur.
dĕarmabimĭni
III plur.
dĕarmabuntur
PERFETTO
I sing.
dearmatus, –a, –um sum
II sing.
dearmatus, –a, –um es
III sing.
dearmatus, –a, –um est
I plur.
dearmati, –ae, –a sumus
II plur.
dearmati, –ae, –a estis
III plur.
dearmati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
dearmatus, –a, –um eram
II sing.
dearmatus, –a, –um eras
III sing.
dearmatus, –a, –um erat
I plur.
dearmati, –ae, –a eramus
II plur.
dearmati, –ae, –a eratis
III plur.
dearmati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
dearmatus, –a, –um ero
II sing.
dearmatus, –a, –um eris
III sing.
dearmatus, –a, –um erit
I plur.
dearmati, –ae, –a erimus
II plur.
dearmati, –ae, –a eritis
III plur.
dearmati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dĕarmer
II sing.
dĕarmēris, dĕarmēre
III sing.
dĕarmētur
I plur.
dĕarmēmur
II plur.
dĕarmemĭni
III plur.
dĕarmentur
IMPERFETTO
I sing.
dĕarmārer
II sing.
dĕarmarēris, dĕarmarēre
III sing.
dĕarmarētur
I plur.
dĕarmarēmur
II plur.
dĕarmaremĭni
III plur.
dĕarmarentur
PERFETTO
I sing.
dearmatus, –a, –um sim
II sing.
dearmatus, –a, –um sis
III sing.
dearmatus, –a, –um sit
I plur.
dearmati, –ae, –a simus
II plur.
dearmati, –ae, –a sitis
III plur.
dearmati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
dearmatus, –a, –um essem
II sing.
dearmatus, –a, –um esses
III sing.
dearmatus, –a, –um esset
I plur.
dearmati, –ae, –a essemus
II plur.
dearmati, –ae, –a essetis
III plur.
dearmati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dĕarmāre
II plur.
dĕarmamĭni
FUTURO
II sing.
dĕarmātor
III sing.
dĕarmātor
II plur.
III plur.
dĕarmantor
PARTICIPIO
PERFETTO
dearmatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dĕarmāri
PERFETTO
Singolare:
dearmatus, –a, –um esse
Plurale:
dearmati, –ae, –a esse
FUTURO
dearmatum esse
GERUNDIVO
dĕarmandus, –a, –um
SUPINO
dearmatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:DEARMOR100}}
---CACHE---