dĕarmor - Diatesi passiva
(dĕarmo, dĕarmas, dearmavi, dearmatum, dĕarmāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dĕarmor
II sing.
dĕarmāris, dĕarmāre
III sing.
dĕarmātur
I plur.
dĕarmāmur
II plur.
dĕarmamĭni
III plur.
dĕarmantur
IMPERFETTO
I sing.
dĕarmābar
II sing.
dĕarmabāris, dĕarmabāre
III sing.
dĕarmabātur
I plur.
dĕarmabāmur
II plur.
dĕarmabamĭni
III plur.
dĕarmabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dĕarmābor
II sing.
dĕarmabĕris, dĕarmabĕre
III sing.
dĕarmabĭtur
I plur.
dĕarmabĭmur
II plur.
dĕarmabimĭni
III plur.
dĕarmabuntur
PERFETTO
I sing.
dearmatus, –a, –um sum
II sing.
dearmatus, –a, –um es
III sing.
dearmatus, –a, –um est
I plur.
dearmati, –ae, –a sumus
II plur.
dearmati, –ae, –a estis
III plur.
dearmati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
dearmatus, –a, –um eram
II sing.
dearmatus, –a, –um eras
III sing.
dearmatus, –a, –um erat
I plur.
dearmati, –ae, –a eramus
II plur.
dearmati, –ae, –a eratis
III plur.
dearmati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
dearmatus, –a, –um ero
II sing.
dearmatus, –a, –um eris
III sing.
dearmatus, –a, –um erit
I plur.
dearmati, –ae, –a erimus
II plur.
dearmati, –ae, –a eritis
III plur.
dearmati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dĕarmer
II sing.
dĕarmēris, dĕarmēre
III sing.
dĕarmētur
I plur.
dĕarmēmur
II plur.
dĕarmemĭni
III plur.
dĕarmentur
IMPERFETTO
I sing.
dĕarmārer
II sing.
dĕarmarēris, dĕarmarēre
III sing.
dĕarmarētur
I plur.
dĕarmarēmur
II plur.
dĕarmaremĭni
III plur.
dĕarmarentur
PERFETTO
I sing.
dearmatus, –a, –um sim
II sing.
dearmatus, –a, –um sis
III sing.
dearmatus, –a, –um sit
I plur.
dearmati, –ae, –a simus
II plur.
dearmati, –ae, –a sitis
III plur.
dearmati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
dearmatus, –a, –um essem
II sing.
dearmatus, –a, –um esses
III sing.
dearmatus, –a, –um esset
I plur.
dearmati, –ae, –a essemus
II plur.
dearmati, –ae, –a essetis
III plur.
dearmati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dĕarmāre
II plur.
dĕarmamĭni
FUTURO
II sing.
dĕarmātor
III sing.
dĕarmātor
II plur.
–
III plur.
dĕarmantor
PARTICIPIO
PERFETTO
dearmatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dĕarmāri
PERFETTO
Singolare:
dearmatus, –a, –um esse
Plurale:
dearmati, –ae, –a esse
FUTURO
dearmatum esse
GERUNDIVO
dĕarmandus, –a, –um
SUPINO
dearmatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
dĕarmor v. tr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android