convorror - Diatesi passiva

(convorro, convorris, convorri, convorsum, convorrĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
convorror
II sing.
convorrĕris, convorrĕre
III sing.
convorrĭtur
I plur.
convorrĭmur
II plur.
convorrimĭni
III plur.
convorruntur
IMPERFETTO
I sing.
convorrēbar
II sing.
convorrebāris, convorrebāre
III sing.
convorrebātur
I plur.
convorrebāmur
II plur.
convorrebamĭni
III plur.
convorrebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
convorrar
II sing.
convorrēris, convorrēre
III sing.
convorrētur
I plur.
convorrēmur
II plur.
convorremĭni
III plur.
convorrentur
PERFETTO
I sing.
convorsus, –a, –um sum
II sing.
convorsus, –a, –um es
III sing.
convorsus, –a, –um est
I plur.
convorsi, –ae, –a sumus
II plur.
convorsi, –ae, –a estis
III plur.
convorsi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
convorsus, –a, –um eram
II sing.
convorsus, –a, –um eras
III sing.
convorsus, –a, –um erat
I plur.
convorsi, –ae, –a eramus
II plur.
convorsi, –ae, –a eratis
III plur.
convorsi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
convorsus, –a, –um ero
II sing.
convorsus, –a, –um eris
III sing.
convorsus, –a, –um erit
I plur.
convorsi, –ae, –a erimus
II plur.
convorsi, –ae, –a eritis
III plur.
convorsi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
convorrar
II sing.
convorrāris, convorrāre
III sing.
convorrātur
I plur.
convorrāmur
II plur.
convorramĭni
III plur.
convorrantur
IMPERFETTO
I sing.
convorrĕrer
II sing.
convorrerēris, convorrerēre
III sing.
convorrerētur
I plur.
convorrerēmur
II plur.
convorreremĭni
III plur.
convorrerentur
PERFETTO
I sing.
convorsus, –a, –um sim
II sing.
convorsus, –a, –um sis
III sing.
convorsus, –a, –um sit
I plur.
convorsi, –ae, –a simus
II plur.
convorsi, –ae, –a sitis
III plur.
convorsi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
convorsus, –a, –um essem
II sing.
convorsus, –a, –um esses
III sing.
convorsus, –a, –um esset
I plur.
convorsi, –ae, –a essemus
II plur.
convorsi, –ae, –a essetis
III plur.
convorsi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
convorrĕre
II plur.
convorrimĭni
FUTURO
II sing.
convorrĭtor
III sing.
convorrĭtor
II plur.
III plur.
convorruntor
PARTICIPIO
PERFETTO
convorsus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
convorri
PERFETTO
Singolare:
convorsus, –a, –um esse
Plurale:
convorsi, –ae, –a esse
FUTURO
convorsum esse
GERUNDIVO
convorrendus, –a, –um
SUPINO
convorsu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:CONVORROR100}}
---CACHE---