convĕnustor - Diatesi passiva

(convĕnusto, convĕnustas, convĕnustāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
convĕnustor
II sing.
convĕnustāris, convĕnustāre
III sing.
convĕnustātur
I plur.
convĕnustāmur
II plur.
convĕnustamĭni
III plur.
convĕnustantur
IMPERFETTO
I sing.
convĕnustābar
II sing.
convĕnustabāris, convĕnustabāre
III sing.
convĕnustabātur
I plur.
convĕnustabāmur
II plur.
convĕnustabamĭni
III plur.
convĕnustabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
convĕnustābor
II sing.
convĕnustabĕris, convĕnustabĕre
III sing.
convĕnustabĭtur
I plur.
convĕnustabĭmur
II plur.
convĕnustabimĭni
III plur.
convĕnustabuntur
PERFETTO
I sing.
– sum
II sing.
– es
III sing.
– est
I plur.
– sumus
II plur.
– estis
III plur.
– sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– eram
II sing.
– eras
III sing.
– erat
I plur.
– eramus
II plur.
– eratis
III plur.
– erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
– ero
II sing.
– eris
III sing.
– erit
I plur.
– erimus
II plur.
– eritis
III plur.
– erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
convĕnuster
II sing.
convĕnustēris, convĕnustēre
III sing.
convĕnustētur
I plur.
convĕnustēmur
II plur.
convĕnustemĭni
III plur.
convĕnustentur
IMPERFETTO
I sing.
convĕnustārer
II sing.
convĕnustarēris, convĕnustarēre
III sing.
convĕnustarētur
I plur.
convĕnustarēmur
II plur.
convĕnustaremĭni
III plur.
convĕnustarentur
PERFETTO
I sing.
– sim
II sing.
– sis
III sing.
– sit
I plur.
– simus
II plur.
– sitis
III plur.
– sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– essem
II sing.
– esses
III sing.
– esset
I plur.
– essemus
II plur.
– essetis
III plur.
– essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
convĕnustāre
II plur.
convĕnustamĭni
FUTURO
II sing.
convĕnustātor
III sing.
convĕnustātor
II plur.
III plur.
convĕnustantor
PARTICIPIO
PERFETTO
INFINITO
PRESENTE
convĕnustāri
PERFETTO
Singolare:
Plurale:
FUTURO
GERUNDIVO
convĕnustandus, –a, –um
SUPINO

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:CONVENUSTOR100}}