Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | converbĕror |
II sing. | converbĕrāris, converbĕrāre |
III sing. | converbĕrātur |
I plur. | converbĕrāmur |
II plur. | converbĕramĭni |
III plur. | converbĕrantur |
IMPERFETTO |
I sing. | converbĕrābar |
II sing. | converbĕrabāris, converbĕrabāre |
III sing. | converbĕrabātur |
I plur. | converbĕrabāmur |
II plur. | converbĕrabamĭni |
III plur. | converbĕrabantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | converbĕrābor |
II sing. | converbĕrabĕris, converbĕrabĕre |
III sing. | converbĕrabĭtur |
I plur. | converbĕrabĭmur |
II plur. | converbĕrabimĭni |
III plur. | converbĕrabuntur |
PERFETTO |
I sing. | converberatus, –a, –um sum |
II sing. | converberatus, –a, –um es |
III sing. | converberatus, –a, –um est |
I plur. | converberati, –ae, –a sumus |
II plur. | converberati, –ae, –a estis |
III plur. | converberati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | converberatus, –a, –um eram |
II sing. | converberatus, –a, –um eras |
III sing. | converberatus, –a, –um erat |
I plur. | converberati, –ae, –a eramus |
II plur. | converberati, –ae, –a eratis |
III plur. | converberati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | converberatus, –a, –um ero |
II sing. | converberatus, –a, –um eris |
III sing. | converberatus, –a, –um erit |
I plur. | converberati, –ae, –a erimus |
II plur. | converberati, –ae, –a eritis |
III plur. | converberati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | converbĕrer |
II sing. | converbĕrēris, converbĕrēre |
III sing. | converbĕrētur |
I plur. | converbĕrēmur |
II plur. | converbĕremĭni |
III plur. | converbĕrentur |
IMPERFETTO |
I sing. | converbĕrārer |
II sing. | converbĕrarēris, converbĕrarēre |
III sing. | converbĕrarētur |
I plur. | converbĕrarēmur |
II plur. | converbĕraremĭni |
III plur. | converbĕrarentur |
PERFETTO |
I sing. | converberatus, –a, –um sim |
II sing. | converberatus, –a, –um sis |
III sing. | converberatus, –a, –um sit |
I plur. | converberati, –ae, –a simus |
II plur. | converberati, –ae, –a sitis |
III plur. | converberati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | converberatus, –a, –um essem |
II sing. | converberatus, –a, –um esses |
III sing. | converberatus, –a, –um esset |
I plur. | converberati, –ae, –a essemus |
II plur. | converberati, –ae, –a essetis |
III plur. | converberati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | converbĕrāre |
II plur. | converbĕramĭni |
FUTURO |
II sing. | converbĕrātor |
III sing. | converbĕrātor |
II plur. | – |
III plur. | converbĕrantor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
converberatus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
converbĕrāri |
PERFETTO |
Singolare: | converberatus, –a, –um esse |
Plurale: | converberati, –ae, –a esse |
FUTURO |
converberatum esse |
GERUNDIVO |
converbĕrandus, –a, –um |
SUPINO |
converberatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONVERBEROR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|