consignor - Diatesi passiva

(consigno, consignas, consignavi, consignatum, consignāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
consignor
II sing.
consignāris, consignāre
III sing.
consignātur
I plur.
consignāmur
II plur.
consignamĭni
III plur.
consignantur
IMPERFETTO
I sing.
consignābar
II sing.
consignabāris, consignabāre
III sing.
consignabātur
I plur.
consignabāmur
II plur.
consignabamĭni
III plur.
consignabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
consignābor
II sing.
consignabĕris, consignabĕre
III sing.
consignabĭtur
I plur.
consignabĭmur
II plur.
consignabimĭni
III plur.
consignabuntur
PERFETTO
I sing.
consignatus, –a, –um sum
II sing.
consignatus, –a, –um es
III sing.
consignatus, –a, –um est
I plur.
consignati, –ae, –a sumus
II plur.
consignati, –ae, –a estis
III plur.
consignati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
consignatus, –a, –um eram
II sing.
consignatus, –a, –um eras
III sing.
consignatus, –a, –um erat
I plur.
consignati, –ae, –a eramus
II plur.
consignati, –ae, –a eratis
III plur.
consignati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
consignatus, –a, –um ero
II sing.
consignatus, –a, –um eris
III sing.
consignatus, –a, –um erit
I plur.
consignati, –ae, –a erimus
II plur.
consignati, –ae, –a eritis
III plur.
consignati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
consigner
II sing.
consignēris, consignēre
III sing.
consignētur
I plur.
consignēmur
II plur.
consignemĭni
III plur.
consignentur
IMPERFETTO
I sing.
consignārer
II sing.
consignarēris, consignarēre
III sing.
consignarētur
I plur.
consignarēmur
II plur.
consignaremĭni
III plur.
consignarentur
PERFETTO
I sing.
consignatus, –a, –um sim
II sing.
consignatus, –a, –um sis
III sing.
consignatus, –a, –um sit
I plur.
consignati, –ae, –a simus
II plur.
consignati, –ae, –a sitis
III plur.
consignati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
consignatus, –a, –um essem
II sing.
consignatus, –a, –um esses
III sing.
consignatus, –a, –um esset
I plur.
consignati, –ae, –a essemus
II plur.
consignati, –ae, –a essetis
III plur.
consignati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
consignāre
II plur.
consignamĭni
FUTURO
II sing.
consignātor
III sing.
consignātor
II plur.
III plur.
consignantor
PARTICIPIO
PERFETTO
consignatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
consignāri
PERFETTO
Singolare:
consignatus, –a, –um esse
Plurale:
consignati, –ae, –a esse
FUTURO
consignatum esse
GERUNDIVO
consignandus, –a, –um
SUPINO
consignatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:CONSIGNOR100}}
---CACHE---