consignor - Diatesi passiva
(consigno, consignas, consignavi, consignatum, consignāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
consignor
II sing.
consignāris, consignāre
III sing.
consignātur
I plur.
consignāmur
II plur.
consignamĭni
III plur.
consignantur
IMPERFETTO
I sing.
consignābar
II sing.
consignabāris, consignabāre
III sing.
consignabātur
I plur.
consignabāmur
II plur.
consignabamĭni
III plur.
consignabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
consignābor
II sing.
consignabĕris, consignabĕre
III sing.
consignabĭtur
I plur.
consignabĭmur
II plur.
consignabimĭni
III plur.
consignabuntur
PERFETTO
I sing.
consignatus, –a, –um sum
II sing.
consignatus, –a, –um es
III sing.
consignatus, –a, –um est
I plur.
consignati, –ae, –a sumus
II plur.
consignati, –ae, –a estis
III plur.
consignati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
consignatus, –a, –um eram
II sing.
consignatus, –a, –um eras
III sing.
consignatus, –a, –um erat
I plur.
consignati, –ae, –a eramus
II plur.
consignati, –ae, –a eratis
III plur.
consignati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
consignatus, –a, –um ero
II sing.
consignatus, –a, –um eris
III sing.
consignatus, –a, –um erit
I plur.
consignati, –ae, –a erimus
II plur.
consignati, –ae, –a eritis
III plur.
consignati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
consigner
II sing.
consignēris, consignēre
III sing.
consignētur
I plur.
consignēmur
II plur.
consignemĭni
III plur.
consignentur
IMPERFETTO
I sing.
consignārer
II sing.
consignarēris, consignarēre
III sing.
consignarētur
I plur.
consignarēmur
II plur.
consignaremĭni
III plur.
consignarentur
PERFETTO
I sing.
consignatus, –a, –um sim
II sing.
consignatus, –a, –um sis
III sing.
consignatus, –a, –um sit
I plur.
consignati, –ae, –a simus
II plur.
consignati, –ae, –a sitis
III plur.
consignati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
consignatus, –a, –um essem
II sing.
consignatus, –a, –um esses
III sing.
consignatus, –a, –um esset
I plur.
consignati, –ae, –a essemus
II plur.
consignati, –ae, –a essetis
III plur.
consignati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
consignāre
II plur.
consignamĭni
FUTURO
II sing.
consignātor
III sing.
consignātor
II plur.
–
III plur.
consignantor
PARTICIPIO
PERFETTO
consignatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
consignāri
PERFETTO
Singolare:
consignatus, –a, –um esse
Plurale:
consignati, –ae, –a esse
FUTURO
consignatum esse
GERUNDIVO
consignandus, –a, –um
SUPINO
consignatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
consignor v. tr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android