consĭlĭor - Diatesi attiva

(consĭlĭor, consĭlĭāris, consiliatus sum, consĭlĭāri)

verbo transitivo e intransitivo deponente I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
consĭlĭor
II sing.
consĭlĭāris, consĭlĭāre
III sing.
consĭlĭātur
I plur.
consĭlĭāmur
II plur.
consĭlĭamĭni
III plur.
consĭlĭantur
IMPERFETTO
I sing.
consĭlĭābar
II sing.
consĭlĭabāris, consĭlĭabāre
III sing.
consĭlĭabātur
I plur.
consĭlĭabāmur
II plur.
consĭlĭabamĭni
III plur.
consĭlĭabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
consĭlĭābor
II sing.
consĭlĭabĕris, consĭlĭabĕre
III sing.
consĭlĭabĭtur
I plur.
consĭlĭabĭmur
II plur.
consĭlĭabimĭni
III plur.
consĭlĭabuntur
PERFETTO
I sing.
consiliatus, –a, –um sum
II sing.
consiliatus, –a, –um es
III sing.
consiliatus, –a, –um est
I plur.
consiliati, –ae, –a sumus
II plur.
consiliati, –ae, –a estis
III plur.
consiliati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
consiliatus, –a, –um eram
II sing.
consiliatus, –a, –um eras
III sing.
consiliatus, –a, –um erat
I plur.
consiliati, –ae, –a eramus
II plur.
consiliati, –ae, –a eratis
III plur.
consiliati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
consiliatus, –a, –um ero
II sing.
consiliatus, –a, –um eris
III sing.
consiliatus, –a, –um erit
I plur.
consiliati, –ae, –a erimus
II plur.
consiliati, –ae, –a eritis
III plur.
consiliati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
consĭlĭer
II sing.
consĭlĭēris, consĭlĭēre
III sing.
consĭlĭētur
I plur.
consĭlĭēmur
II plur.
consĭlĭemĭni
III plur.
consĭlĭentur
IMPERFETTO
I sing.
consĭlĭārer
II sing.
consĭlĭarēris, consĭlĭarēre
III sing.
consĭlĭarētur
I plur.
consĭlĭarēmur
II plur.
consĭlĭaremĭni
III plur.
consĭlĭarentur
PERFETTO
I sing.
consiliatus, –a, –um sim
II sing.
consiliatus, –a, –um sis
III sing.
consiliatus, –a, –um sit
I plur.
consiliati, –ae, –a simus
II plur.
consiliati, –ae, –a sitis
III plur.
consiliati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
consiliatus, –a, –um essem
II sing.
consiliatus, –a, –um esses
III sing.
consiliatus, –a, –um esset
I plur.
consiliati, –ae, –a essemus
II plur.
consiliati, –ae, –a essetis
III plur.
consiliati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
consĭlĭāre
II plur.
consĭlĭamĭni
FUTURO
II sing.
consĭlĭātor
III sing.
consĭlĭātor
II plur.
III plur.
consĭlĭantor
INFINITO
PRESENTE
consĭlĭāri
PERFETTO
Singolare:
consiliatus, –a, –um esse
Plurale:
consiliati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
consiliatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
consiliatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
consĭlĭans, –antis
FUTURO
consiliatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
consiliatum
Passivo:
consiliatu
GERUNDIO
Genitivo:
consĭlĭandi
Dativo:
consĭlĭando
Accusativo:
consĭlĭandum
Ablativo:
consĭlĭando
GERUNDIVO
consĭlĭandus, –a, –um






Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:CONSILIOR100}}
---CACHE---