consentĭor - Diatesi passiva
(consentĭo, consentis, consensi, consensum, consentīre)verbo transitivo e intransitivo IV coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
consentĭor
II sing.
consentīris, consentīre
III sing.
consentītur
I plur.
consentīmur
II plur.
consentimĭni
III plur.
consentiuntur
IMPERFETTO
I sing.
consentiēbar
II sing.
consentiebāris, consentiebāre
III sing.
consentiebātur
I plur.
consentiebāmur
II plur.
consentiebamĭni
III plur.
consentiebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
consentĭar
II sing.
consentiēris, consentiēre
III sing.
consentiētur
I plur.
consentiēmur
II plur.
consentiemĭni
III plur.
consentientur
PERFETTO
I sing.
consensus, –a, –um sum
II sing.
consensus, –a, –um es
III sing.
consensus, –a, –um est
I plur.
consensi, –ae, –a sumus
II plur.
consensi, –ae, –a estis
III plur.
consensi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
consensus, –a, –um eram
II sing.
consensus, –a, –um eras
III sing.
consensus, –a, –um erat
I plur.
consensi, –ae, –a eramus
II plur.
consensi, –ae, –a eratis
III plur.
consensi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
consensus, –a, –um ero
II sing.
consensus, –a, –um eris
III sing.
consensus, –a, –um erit
I plur.
consensi, –ae, –a erimus
II plur.
consensi, –ae, –a eritis
III plur.
consensi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
consentĭar
II sing.
consentiāris, consentiāre
III sing.
consentiātur
I plur.
consentiāmur
II plur.
consentiamĭni
III plur.
consentiantur
IMPERFETTO
I sing.
consentīrer
II sing.
consentirēris, consensirēre
III sing.
consentirētur
I plur.
consentirēmur
II plur.
consentirēmini
III plur.
consentirentur
PERFETTO
I sing.
consensus, –a, –um sim
II sing.
consensus, –a, –um sis
III sing.
consensus, –a, –um sit
I plur.
consensi, –ae, –a simus
II plur.
consensi, –ae, –a sitis
III plur.
consensi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
consensus, –a, –um essem
II sing.
consensus, –a, –um esses
III sing.
consensus, –a, –um esset
I plur.
consensi, –ae, –a essemus
II plur.
consensi, –ae, –a essetis
III plur.
consensi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
consentīre
II plur.
consentimĭni
FUTURO
II sing.
consentītor
III sing.
consentītor
II plur.
–
III plur.
consentiuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
consensus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
consentīri
PERFETTO
Singolare:
consensus, –a, –um esse
Plurale:
consensi, –ae, –a esse
FUTURO
consensum esse
GERUNDIVO
consentiendus, –a, –um
SUPINO
consensu
Vedi la forma attiva di questo lemma
consentĭor v. tr. e intr. IV coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android