conpugnor - Diatesi passiva

(conpugno, conpugnas, conpugnāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
conpugnor
II sing.
conpugnāris, conpugnāre
III sing.
conpugnātur
I plur.
conpugnāmur
II plur.
conpugnamĭni
III plur.
conpugnantur
IMPERFETTO
I sing.
conpugnābar
II sing.
conpugnabāris, conpugnabāre
III sing.
conpugnabātur
I plur.
conpugnabāmur
II plur.
conpugnabamĭni
III plur.
conpugnabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
conpugnābor
II sing.
conpugnabĕris, conpugnabĕre
III sing.
conpugnabĭtur
I plur.
conpugnabĭmur
II plur.
conpugnabimĭni
III plur.
conpugnabuntur
PERFETTO
I sing.
– sum
II sing.
– es
III sing.
– est
I plur.
– sumus
II plur.
– estis
III plur.
– sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– eram
II sing.
– eras
III sing.
– erat
I plur.
– eramus
II plur.
– eratis
III plur.
– erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
– ero
II sing.
– eris
III sing.
– erit
I plur.
– erimus
II plur.
– eritis
III plur.
– erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
conpugner
II sing.
conpugnēris, conpugnēre
III sing.
conpugnētur
I plur.
conpugnēmur
II plur.
conpugnemĭni
III plur.
conpugnentur
IMPERFETTO
I sing.
conpugnārer
II sing.
conpugnarēris, conpugnarēre
III sing.
conpugnarētur
I plur.
conpugnarēmur
II plur.
conpugnaremĭni
III plur.
conpugnarentur
PERFETTO
I sing.
– sim
II sing.
– sis
III sing.
– sit
I plur.
– simus
II plur.
– sitis
III plur.
– sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– essem
II sing.
– esses
III sing.
– esset
I plur.
– essemus
II plur.
– essetis
III plur.
– essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
conpugnāre
II plur.
conpugnamĭni
FUTURO
II sing.
conpugnātor
III sing.
conpugnātor
II plur.
III plur.
conpugnantor
PARTICIPIO
PERFETTO
INFINITO
PRESENTE
conpugnāri
PERFETTO
Singolare:
Plurale:
FUTURO
GERUNDIVO
conpugnandus, –a, –um
SUPINO

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:CONPUGNOR100}}